Framhilda

Imię pochodzenia germańskiego, złożone z elementów: fram- / frum- 'zdolny, mężny, śmiały' i -hild / -hilt 'wojna, walka, bitwa'.

W Polsce nie używane.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Framehilda, Framhilda, niem. Framehild, Framehildis, Franhildis.

Framhilda (Framoza). Urodziła się na początku VII stulecia. Poślubiła Badefryda, który zajmował wysokie stanowisko na dworze Dagoberta (623-639) i który może spokrewniony był z Merowingami. Gdy owdowiała, poszła w ślady swej córki, św. Austreberty: dobra rozdała ubogim, ufundowała kilka kościołów i usunęła się do klasztoru w Port-le-Grand, niedaleko Abeville. Zmarła około r. 683. Pochowano ją w kościele klasztornym w Pavilly. Do XVII w. nie spotykamy jej wzmianek w martyrologiach. Potem jej pamiątkę obchodzono 17 maja. Wzywano ją zwłaszcza w bólach głowy.