Fredegand

Imię pochodzenia germańskiego, złożone z elementów: fred- / fridu- 'obrona, opieka, osłona' i -gand 'czar, wilkołak'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Fredegandus, niem. Fredegand.

Fredegand (Fredegaudus, Fredegandus), wyznawca. Pochodzący z XI stulecia aniwersariarz św. Wawrzyńca z Li-ge, wspomina świętego pod dniem 17 lipca. Vita S. Gummari (BHL 3694), pismo, które pochodzi z tego samego okresu, wspomina natomiast o napadzie Normanów na Antwerpię; podeszli ad villam Turninum, w pobliże klasztoru Św. Fredeganda. Relikwie wówczas w popłochu wyniesiono. Później złożono je w Mo-tier- -sur-Sambre. Tradycja ludowa głosiła ponadto, że święty był założycielem klasztoru nazywanego Kerkelodora. Nic więcej o nim powiedzieć nie potrafimy. Późniejsi bez uzasadnienia twierdzili, że zetknął się ze świętymi Amandem, Rambałtem, Wilibrordem itd. Czczono go i za patrona uważano w Deurne pod Antwerpią. Po dziś dzień figuruje w kalendarzach diecezji w Namur i w Antwerpii.