Fredian (Frigdian)

Jest to późnołacińska forma łacińskiego cognomen Frigidianus pochodnego od Frigidus 'zimny, chłodny' lub zlatynizowana jakiegoś imienia irlandzkiego.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Fredianus, Frigidianus, niem. Frigidian, Frigdian, wł. Frediano, Fridiano.

Fredian, biskup Lukki. Utożsamiano go nieraz z irlandzkim Findanem Mag Bile, ale taka identyfikacja nie ma jakiejkolwiek podstawy. Istniała może jakaś wczesna Vita, sporządzona w oparciu o tradycje ludowe, te natomiast, które się zachowały, powstawać zaczęły pod koniec XII stulecia. Wedle nich miał być synem króla Irlandii. Będąc już mnichem, pielgrzymował do Rzymu. Wróciwszy do kraju, ufundował opactwo. Potem znów udał się do Italii i w okolicach Lukki osiadł jako pustelnik. Z czasem zdobył sobie uczniów. Zbudował dla nich klasztor i kościół. Miały się stać ośrodkiem kongregacji kanoników regularnych pod nazwą San Frediano. W rzeczywistości Fredian był chyba Irlandczykiem z Ulsteru i pielgrzymem, zmierzającym do Rzymu. Zapewne osiadł potem jako pustelnik pod Lukką. Żył prawdopodobnie około r. 550, a zmarł na krótko przed pontyfikatem Grzegorza Wielkiego, który go wspomina. Jego cnoty sprawiły, że obrano go biskupem Lukki. Miasto znajdowało się wówczas pod panowaniem Longobardów, których biskup starał się nawrócić. Wspomnienie Frediana przypadło na 18 marca, ale w Lukce obchodzi się je 18 listopada.