Garcja (Garsja)

Niezwykle częste w Hiszpanii jako nazwisko. Pochodzi z wieków średnich i nie ma jednoznacznej, pewnej etymologii. Najprawdopodobniej jest przedromańskiego pochodzenia i wywodzi się z baskijskiego hartz 'niedźwiedź'. Latynizowano je najczęściej jako Garsea, Garsia.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Garcia, Garsia, Garsea, hiszp. García.

Pośród niezliczonych wybitnych mężów, którzy nosili to imię (lub nazwisko!), a działali w kościołach Półwyspu Iberyjskiego lub w krajach kolonizowanych przez Hiszpanów i Portugalczyków, sporo jest takich, których tradycyjnie opatrywano tytułem błogosławionych. Ich kult był zazwyczaj nikły, ograniczony do pewnego terenu lub samej tylko rodziny zakonnej. Stąd poprzestać tu możemy na jednym przykładzie. O drugim, męczenniku z r. 1858, mówić będziemy pod hasłem Melchior.

Garcia de Bedan. Pochodził z Mayorgi, w diecezji León, a był bratem Diega, biskupa Badajoz i Kartageny. Jak brat, wstąpił do franciszkanów obserwantów, ale drogi promocji kościelnych nie obrał. Zasłynął z bogomyślności i dobrych uczynków. Zmarł w r. 1430, nie zaś, jak mylnie podaje Martyrologium franciscanum, w r. 1530. Wspominano go w dniu 8 września.