Gengulf (Gingolf, Gangolf)

Oboczna forma imienia Gangulf, które jest odwróceniem imienia Wolfgang. Jako człon pierwszy występuje element geng- / gang- 'wędrowny, atakujący', a jako drugi -wolf / -wulf 'wilk'. Całość można rozumieć jako 'wilkołak'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Gangulfus, Gengulfus, Gingulfus, Gegulfus, Gangulphus, Jangulfus, ang., niem. Gangolf, Gangulf, Gengulf, fr. Gengoulph, Gandouffe, Gandoul, Gangoff, Gangon, Gegoulx, Gengoud, Gengoul, Gengoulf, Gengoux, Gengulphe, Gigon, Gignoux, Gingolph, Gingulphe, Jougon, Jeaugon.

Gengulf (Gingolf, Gangolf itp.) Czczono go już w IX stuleciu, przede wszystkim w Varennes-sur-Amance (w depart. Haute-Marne), skąd kult rozchodził się szerokimi kręgami. Natomiast pasja męczennika zredagowana została pod koniec tego stulecia lub na początku w. X. Przerabiała ją mniszka Hroswitha i inni. Wedle tych hagiograficznych opowiadań urodził się w znakomitej rodzinie burgundzkiej. Potem został ulubieńcem Pepina Krótkiego. W Varennes oraz w Avallon miał posiadłości, w których chętnie polował. Nieoczekiwanie przez -sąd Boży- dowiedział się o niewierności swej żony. Zranił go wówczas śmiertelnie jej kochanek. Jedna z tradycji utrzymywała, że zmarł od ran 11 maja 760 r. Opinia uznała go za męczennika wierności małżeńskiej. O wielkiej popularności kultu świadczy m.in. pięć nazw miejscowych oraz czternaście kościołów pod jego wezwaniem w samej diecezji Toul. Ikonografia przedstawiała go jako oficera, myśliwego lub tego, co żonę wzywa na sąd Boży.