Gordian

Imię utworzone od nazwy miasta Gordio, Górdion położonego w Azji. Sufiks -anus, -inus w języku łacińskim tworzył między innymi imiona od nazw miejscowych. W mieście Górdion znajdowała się słynna w czasach starożytnych świątynia ku czci Zeusa (por. słynny węzeł gordyjski).

W Polsce imię poświadczone w 1381 r.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Gordianus, fr. Gordien, niem. Gordian, ros. Gordej, wł. Gordiano.

Święci, którzy nosili to imię, nie zajmują w wykazach zbyt wiele miejsca. Spotykamy tam co najwyżej pięciu, w większości męczenników pierwszych wieków. Są mało znani i o niewielkim zasięgu kultowym. Szersze natomiast kręgi zatoczył kult Gordiana, którego skojarzono z Epimachem. Mówiliśmy już o nim powyżej. Tu kilka słów o męczenniku z Tomi.

Gordian i tow., męczennicy z Tomi. Dwa cenne źródła mówią o nich w sposób nieco odmienny: Synaksarium konstantynopolitańskie oraz Martyrologium Hieronimiańskie. Z obydwóch i całej tradycji heortologicznej wynika jednak niezbicie, że Gordian poniósł śmierć męczeńską w stolicy Mezji Dolnej, Tomi (dziś Konstanca w Rumunii). Zarządcą był tam Maksym, który władzę sprawował z ramienia Licyniusza (307-324). Najprawdopodobniej razem z Gordianem zginęli inni chrześcijanie, m.in. Straton, Walery, Makrobiusz lub Elias, Lucjan, Zotyk. W pierwszym źródle wspominani byli 13 września, w drugim - 15 września.