Gratynian

Jest to imię łacińskie, genetycznie wtórne cognomen utworzone od innego: Gratinus, które mogło być spieszczeniem od GRATUS lub przymiotnikiem posesywnym i wtedy trzeba by je rozumieć jako 'przynależny Gratusowi, należący do Gratusa'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Gratinianus.

Gratynian i Felinus, męczennicy z Perugii. Z mało wiarogodnej Passio wynikałoby, że ochrzcił ich w Perugii biskup Florencjusz. Męczeństwa doznali po zniesieniu wielu tortur za cesarza Decjusza. Ale Passio, która o tym wszystkim opowiada, jest przeróbką Pasji św. Sekundiana, Marceliana i Werana (9 sierpnia), albo też świętych Florencjusza, Juliana i towarzyszy (5 czerwca). Relikwie przeniesiono do opactwa w Arona. Opatem-komendatariuszem był tam w r. 1550 Karol Boromeusz. Potem z uwagi na upadek życia zakonnego opactwo zniesiono. Jezuici założyli w nim swój nowicjat. Kościół pod wezwaniem męczenników stoi po dzień dzisiejszy. Ich wspomnienie przypada 1 czerwca.