Hartman

Imię pochodzenia germańskiego, złożone z członów: hart- / hard- 'mocny, silny, odważny, zuchwały' i -mann 'człowiek, mężczyzna'.

W Polsce występuje jako nazwisko.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Hartmanus, Hartmannus, Artmannus, fr. Harmand, Armand, niem. Hartmann, Hasse.

Hartman, biskup Bressanone (Brixen). Urodził się około r. 1090 niedaleko Pasawy. W tym też mieście kształcił się u augustianów. Arcybiskup Konrad I z Salzburga w r. 1122 powołał go do siebie z zamiarem zreorganizowania kapituły katedralnej na modłę zakonną. Podobną działalność Hartman rozwijał potem w opactwie w Chiemsee. Gdy św. Leopold założył nowy ośrodek w Klosterneuburgu, został w nim pierwszym przełożonym. W r. 1140 dzięki zabiegom arcybiskupa Salzburga powołano go na stolicę biskupią w Bressanone. Rozwijał nadal działalność reformatorską. Założył też pod miastem nowy klasztor kanoników reguły św. Augustyna. Cenił go Fryderyk I, ale w sporach cesarza z Aleksandrem III niewzruszenie opowiadał się za prawowitym papieżem. Zmarł 23 grudnia 1164 r. Cześć oddawaną mu jako błogosławionemu aprobowano w r. 1784.