Jukundyn

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie wtórne cognomen Iucundinus 'przyjemny, miły'; 'należący do człowieka noszącego cognomen Iucundus'. W Polsce bardzo rzadkie. Częstsze jedynie z zgromadzeniach zakonnych.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Iucundinus, wł. Giocondino, Jucundino.

Hagiografowie wymieniają trzech świętych tego imienia. Ten, którego Martyrologium Rzymskie wspomina pod dniem 21 lipca, należy do grupy bohaterów wiary, wspominanych w legendarnej Passio męczennicy Julii. Nic też nie wiemy o męczenniku czczonym w dniu 30 grudnia w Aoście. Natomiast

Jukundyn, biskup Bolonii, jest postacią kontrowersyjną. Jedni identyfikują go z Lokundusem, który jako szesnasty widnieje na starej liście biskupów bolońskich. Inni sądzą, że był adresatem listu papieża Gelazego z r. 493. Czczono go już w XII stuleciu. Wspomnienie obchodzono w dniu 14 grudnia. Tego to świętego Baroniusz wprowadził do Martyrologium Rzymskiego. Jego też może relikwie przywieziono do Poznania w XVII stuleciu.