Kaloger

Imię pochodzenia greckiego, złożone z elementów: kalo- 'piękny' i -géros (od rzeczownika gér-n) 'stary, starzec'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Calogerus, gr. Kalóg-ros, fr. Calogere, wł. Calogero.

Hagiografowie włoscy doliczyli się dziewięciu świętych, którzy nosić mieli to imię. Nie należy jednak zapominać o tym, że - jak niektórzy łacinnicy - nie rozróżniają oni między Kalogerem a Kalocerem. Nie wchodząc w to zagadnienie, kilka słów poświęcimy tu najsłynniejszemu z tej grupy. Jest nim niewątpliwie

Kaloger, pustelnik sycylijski. Do Italii przybył podobno z Konstantynopola. Najpierw szlakiem pielgrzymim udał się do grobu św. Piotra, potem jako pustelnik osiadł na Monte Gemmariaro, w pobliżu miejscowości Sciacca. Zmarł około r. 485. Nie zachowało się żadne współczesne świadectwo, które pozwoliłoby powiedzieć o nim coś dokładniejszego. Czczony był mimo to intensywnie. Popularny kult odzwierciedlił się także w sycylijskim folklorze. Wspomnienie obchodzone było w dniu 18 czerwca.