Kastul

Imię łacińskie, genetycznie cognomen Castula dla kobiety i Castulus dla mężczyzny. Z gramatycznego punktu widzenia jest to zdrobnienie innego cognomen Castus, Casta 'czysty, niewinny; czysta, niewinna'.

W Polsce nie jest znane.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Castula, cz. Haštal.

Trudno powiedzieć, ilu było męczenników tego imienia. Dość liczne wzmianki w martyrologiach (12 stycznia, 17 lutego, 26 marca, 1 sierpnia i 30 listopada) odnoszą się zapewne do mniej licznych postaci, ale zidentyfikować ich nie sposób. Mimo to podajemy tu zwięzłe informacje o dwóch z tych wzmianek:

Kastul i towarzysze, męczennicy afrykańscy. Towarzyszy miało być trzech, ale zginęli podobno razem z czterdziestoma żołnierzami. Baroniusz powołuje się na jakiś rękopis, ale posługiwał się chyba opowiadaniem o św. Getulu, więc nasuwa się pytanie, czy nie doszło tu do fałszywej supozycji. W Rzymie zaś dnia 26 marca wspominano męczennika Kastula, który spoczywał przy via Lavicana. Jego grób miał sąsiadować z grobem św. Zotyka, a takie imię występuje pośród omawianych -męczenników afrykańskich-. Czy nie doszło tu do pomyłki lub błędu kopistów-

Kastul, męczennik rzymski. W martyrologium zwanym Hieronimiańskim występuje jako bohater pochowany przy via Lavicana. W opowiadaniu o św. Sebastianie jest jego towarzyszem, ale jakichkolwiek podstaw do uznania historyczności tego legendarnego wątku nie mamy. Wspominano Kastula w dniu 26 marca. W średniowieczu czczony był w wielu kościołach Niemiec, a zapewne także w Pradze, gdzie istnieje kościół svatého Haštala. Ten rozległy kult miał zapewne związek z jakimiś późnymi translacjami relikwii.