Kenelm

Jest to imię pochodzenia staroangielskiego, złożone z elementów: cene- 'śmiały, odważny' i -helm 'hełm, szyszak, obrońca, orędownik'.

W Polsce nie używane.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Cenelmus, Kenelmus, ang. Kenelm.

Kenelm, królewicz i męczennik. Opowiedział o nim w kilka stuleci po domniemanym męczeństwie Wilhelm z Malmesbury, angielski historiograf z XII stulecia. Miał być synem Kenulfa, króla Mercji. Gdy ojciec umierał, siedmioletniego Kenelma powierzył opiece starszej siostry Kwendridy. Ona jednak, żądna władzy, próbowała najpierw brata otruć, a gdy to się nie udało, podmówiła sługę Ascheberta, aby go udusił. Miało się to stać 17 lipca 819. Grób niewinnej ofiary rychło zasłynął podobno z cudów. Kenelm znalazł się w martyrologiach angielskich. Ciało złożono później w opactwie w Winchelcumbe, do którego zdążały liczne pielgrzymki.