Konon

Jest to imię pochodzące z greki, w której oznacza 'szybkiego gońca'.

W Polsce imię teraz nie używane, ale częste w XV w. we Lwowie, Przemyślu i na całej Rusi Czerwonej. Stąd też pochodzi nazwisko Kononowicz.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Cononus, gr. Kón-n, niem. Konon.

Doliczono się dziewięciu świętych tego imienia. Nie należą do postaci bardzo szeroko znanych, otaczanych czcią trwałą. Z tych też względów wystarczy wspomnieć o dwóch:

Konon, męczennik z Magydas, w Pamfilii. Passio, w której zachowało się jądro historycznej prawdy, utrzymywała, że był ogrodnikiem. Zginął w czasie prześladowania za Decjusza. Na Wschodzie ongiś czczony był dość intensywnie, ale też mylono go nieraz z Kononem, męczennikiem z Ikonium, lub z innym męczennikiem tego samego imienia, umiejscowionym w Izaurii. Wspomnienie Konona z Pamfilii przypadało 2 lub 3 lipca. W Martyrologium Rzymskim znalazł się razem z innymi męczennikami z Pamfilii pod dniem 26 lutego.

Konon z Ikonium. Wedle legendarnej Passio zginąć miał razem z dwunastoletnim synem o tym samym imieniu. Męczeństwa dokonali za rządów Aureliana. Grecy czcili ich 5 lub 6 marca. Do łacińskich martyrologiów wprowadził ich Ado pod dniem 29 maja, ale wspominano ich potem także w dniach 20 maja i 3 czerwca.