Krescencja

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie żeński odpowiednik męskiego Crescentius, od Crescens (zob. KRESCENS).

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Crescentia, fr. Crescente, niem. Creszentia, Kreszentia.

W zapisach hagiograficznych odnajdujemy trzy święte tego imienia. O jednej, która w fabularnej Passio występuje jako towarzyszka autentycznego męczennika, mowa będzie pod hasłem Wit. Tu krótko o dwóch innych.

Krescencja, dziewca paryska. Wszystko, co o niej wiemy, ogranicza się do napisu na grobie: Hic requiescit Crescentia sacrata Deo puella. Czczono ją w dniu 19 sierpnia, ale z tego, co przekazały świadectwa, wolno wnioskować, że ta cześć była zjawiskiem efemerycznym.

Krescencja Höss. Urodziła się 20 października 1682 r. w Kaufbeuren. Tam też, mając lat dwadzieścia, wstąpiła do klasztoru franciszkańskich tercjarek. Przez pierwsze cztery lata dużo musiała znosić ze strony niechętnych jej sióstr. Potem, świecąc wszystkim przykładem, mianowana została mistrzynią nowicjuszek, a trzy lata przed śmiercią przełożoną domu. Doznawała łask szczególnych i zapewne dlatego wielu przybywało do niej po radę. Zmarła 5 kwietnia 1744 r. Beatyfikował ją w r. 1900 Leon XIII.