Maternian

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie wtórne cognomen utworzone od pierwotnego MATERN(US) sufiksem -ianus, nazywającym wyzwoleńców i adoptowanych. Maternianus to zatem wyzwoleniec lub adoptowany przez pana o imieniu Maternus.

Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang. Maternianus, wł. Materniano.

Maternian, biskup Reims. Na liście biskupów tego miasta zajmuje miejsce szóste. Żywotopisarz utrzymuje, że pochodził z Mediolanu i że był bratem św. Materna biskupa, o którym mówiliśmy powyżej. Na stolicę biskupią wstąpił około r. 351. W r. 358 św. Hilary z Poitiers posłał mu list De synodis, adresowany do kolegów z episkopatu Galii. Miał być potem obecny przy śmierci Hilarego (366-368). Sam zaś zmarł 7 lipca 370 r. Hinkmar dokonał w r. 855 rekognicji jego szczątków. Cząstkę relikwii podarował wtedy Ludwikowi Niemcowi, a on zawiózł ją do Egmont. Na wspomnienie ustaliła się data 30 kwietnia, która była datą wspomnianej translacji.