Mewen

Jest to imię pochodzenia celtyckiego (bretońskiego); wywodzi się od imienia mitycznej Maeve 'upajająca mężczyzn'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Mevennus, ang. Mewan, Maine, fr. Méen, wł. Mevenno.

Mewen z Bretanii. Pochodził z Walii. Razem ze św. Samsonem udał się na wygnanie. Gdy Samson, już jako biskup Dol, pragnął położyć kres sporom dynastycznym i gdy w tym celu wysłał Mewena do hrabiego Vannes, uczeń napotkał w drodze zamożnego emigranta z Bretanii, który ofiarował mu swoje dobra pod warunkiem, że posłużą powstaniu nowego opactwa. W porozumieniu z Samsonem Mewen wybudował wówczas klasztor pod Gaël, dedykując go św. Janowi Chrzcicielowi. Potem bardziej znany będzie pod jego własnym imieniem. Święty zakończył tam życie, mając niespełna sto lat. Wedle niektórych miało się to stać w r. 617. Opactwo Saint-Méen odegrało później znaczącą rolę. W IX w. przyjęło regułę benedyktyńską. Biskup z Saint-Malo powierzył je w r. 1643 misjonarzom św. Wincentego de Paul. W pobliżu klasztoru powstało też w r. 1831 zgromadzenie sióstr Niepokalanego Poczęcia. Wspomnienie Mewena przypada 21 czerwca.