Mitrias

Imię pochodzenia greckiego, spieszczenie poprzez skrócenie imion dwuczłonowych z pierwszym członem mitro- 'bóg Mitra', np. Mitród-ros 'dar Mitry', Mitrydat-s 'dany przez Mitrę', lub m-tro- (od m-t-r) 'matka, matka-ziemia'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Mitrias, gr. Mítrias, M-tria, fr. Mitre, wł. Mitrio.

Mitrias z Aix. O jego istnieniu wiemy przede wszystkim dzięki Grzegorzowi z Tours, który swą informację czerpał może od biskupa Werana z Cavillon oraz z wczesnej Vita, skomponowanej chyba w VI stuleciu. Wedle tego przekazu miał być Grekiem pochodzenia szlacheckiego, ale popadł w niewolę, a życie zakończył na skutek nieludzkich warunków, jakie mu stworzył jego pan. Dopiero Adon w IX w. nazwał go męczennikiem. W w. XV dodano mu ponadto tytuł kefalofora, to znaczy tego, który po śmierci własną głowę przeniósł na miejsce spoczynku. W r. 1388 dokonała się uroczysta translacja relikwii. Kult rozwijał się jednak znacznie wcześniej. Wzbudziło to przypuszczenie, że Mitrias jest identyczny z Demetriuszem, męczennikiem greckim (304-305), który był w Konstantynopolu wspominany w tym samym dniu: 13 listopada.