Ninok(A)

Imię celtyckie o niepewnej postaci i niejasnej etymologii.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Ninnocus, Ninochus, ang. Ninoc.

Ninok(a) z Bretanii. Vita, która opowiada o świętej - albo może o świętym- - pochodzi z epoki późnej, z końca XII stulecia, a tymczasem jego bohaterka miała być córką (piętnastym dzieckiem po czternastu chłopcach) jakiegoś króla z Brytanii, ochrzczoną przez św. Kolumbana. Do życia zakonnego miał ją w czasie swej podróży na Wyspę pozyskać św. German z Auxerre. Powędrowała wówczas do Bretanii, gdzie założyła żeński klasztor, o czym miałaby świadczyć nazwa miejscowości Lanenec (Lan Ninnoc). Być może, legenda powstała dla uzasadnienia praw opactwa do tej miejscowości. Inni sądzą, że w Bretanii działali mnisi-misjonarze o imieniu Ninok i że to jednego z nich -sfeminizowano- później, aby uzasadnić prawa żeńskiego klasztoru. Wspomnienie obchodzono 4 czerwca.