Podiwen

Imię pochodzenia słowiańskiego, formalnie participium od czes. czasownika podívati se 'z podziwem patrzeć na co, spoglądać'. Zatem Podiwen to 'ten, na którego patrzą z podziwem, którego podziwiają'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Podivenus, czes. Podiven, pol. Podziwen, Podziwian.

Podiwen, towarzysz św. Wacława. Pod piórem niektórych historyków czeskich on także, obok swego pana, jest męczennikiem i zasługuje na cześć świadczoną świętym. Według pasji Crescente fide, która go imiennie nie wspomina, za głoszenie sławy zamordowanego Wacława został powieszony. Pasja, zredagowana przez Gumpolda, zawiera już w jednym z rękopisów jego imię. Pasja Pseudo-Chrystiana opowiada, że po śmierci Wacława uszedł do Niemiec, a powieszony został, gdy powróciwszy do kraju, chciał pomścić śmierć Wacława. Po jego własnej śmierci miała go otoczyć aureola cudowności. Kosmas wzbogaca te pośmiertne dzieje Podiwena i wymienia miejsce pochówku w katedrze praskiej. Kult nigdy się jednak nie rozwinął, a wspomnienie - poza 28 września, dniem upamiętniającym Wacława - swego osobnego miejsca nie znalazło.