Posydiusz

Imię pochodzenia łacińskiego: Possidius, genetycznie cognomen utworzone na bazie czasownika possideo, possidere 'posiadać, obsadzić' lub possido, possedi 'wziąć w posiadanie, zająć'. Nie można wykluczyć jego etruskiego pochodzenia.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Possidius, ang., niem. Possidius, wł. Possidio.

Posydiusz, biskup Kalamy. Pojawił się w gronie mnichów otaczających św. Augustyna. Przebywał u jego boku do około 400 r., kiedy to został biskupem Kalamy. Brał udział w walkach z donatyzmem i pelagianizmem. Uczestniczył w synodach kartagińskich z lat 403, 407, 410, 411 i 419. Był też obecny na synodzie w Milewe. W 410 r. w drodze do Rzymu odwiedził św. Paulina w Noli. Z jego korespondencji z Augustynem widać, ile przykrości sprawiali mu w czasie urzędowania donatyści. Gdy w 428 r. Wandalowie oblegli Kalamę, uszedł do Hippony. Wrócił potem do swego miasta, z którego w 437 r. wyrzucił go Genzeryk. Więcej się o nim nie dowiadujemy. Późne liturgiczne pomniki zdają się sugerować, że przeprawił się przez morze i zmarł w Neapolu, ale inne wskazują raczej na Apulię. Pozostawił po sobie Życie św. Augustyna oraz Spis dzieł św. Augustyna. Do martyrologium wpisano Posydiusza pod dniem 16 maja.