Prakseda

Imię pochodzenia łacińskiego, powstałe na bazie greckiego wyrazu pospolitego praksis 'czynność, działanie, dobroczynność'.

W Polsce potwierdzone od r. 1404 w formach Prakseda, Praxedis i w skróceniach Praksa, Prachna.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Praxeda, Praxedes, Praxedis, ang. Praxedes, fr. Prax-de, niem. Praxedes, Praxedis, wł. Prassede.

Prakseda i Pudencjana (Potencjana). Prakseda, zamożna rzymianka, była najprawdopodobniej fundatorką baptysterium, z którego powstał istniejący po dziś dzień kościół. Jeszcze pod koniec V stulecia opatrywano go tradycyjną nazwą: Titulus Praxedis. W sto lat później nazwa była już nieco wzbogacona: Titulus sanctae Praxedis. O tej fundatorce nic nie wiemy. Wypełniając ten brak, legenda uczyniła z niej siostrę Pudencjany (Potencjany) oraz jakiegoś Pudensa. Dodajmy tu zaraz, że w zakończeniu 2 Tm znalazło się imię Pudensa. Wykorzystując ten szczegół, autor spisanej legendy o rodzeństwie nie tylko nazwał się Pastorem, ale także napomknął, że był korespondentem Tymoteusza. Uważając wszystkich trzech za męczenników, legenda kazała ich szczątków szukać w Katakumbach Pryscylli. Umocniło to rodzący się kult, który od w. VI był już dość intensywny. W VII w. siostry znalazły się w sanktorałach i ewangeliarzach, potem także w sakramentarzach. O ich relikwiach, spoczywających obok wielu innych męczenników, świadczą też itineraria z VII stulecia. Wspomnienia obchodzono: 19 maja Pudencjany; 21 lipca Praksedy.