Rachilda

Imię pochodzenia germańskiego, złożone z członów: rac- / rach- / rech- (swn. rahha) 'ugruntować, zabezpieczyć' i -hild / -hilt 'walka, wojna'.

W Polsce nie używane.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Rachilda, Rachildis, fr. Rachilde.

Rachilda z Sankt Gallen. Była krewną Ekkenharda I. Od 920 lub 921 r. przebywała razem ze św. Wiboradą w rekluzji i pozostawała pod duchowym kierownictwem tej ostatniej. Celki nie opuściła nawet w czasie najazdu Madziarów. Mimo nękającej ją przez lata choroby nowotworowej trwała w odosobnieniu aż do śmierci, która zabrała ją z tego świata 23 listopada 946 r. Stała się dzięki temu jedną z inicjatorek życia w rekluzji, które w Sankt Gallen krzewiło się aż po w. XVI.