Rewerian

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie wtórne cognomen utworzone na bazie czasownika revereor 'lękać się' - sufiksem -ianus, który wskazuje na wyzwolenie bądź adopcję. Reverianus zatem - to 'należący do Reverusa' z tytułu adopcji lub wyzwolenia.

Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang. Reverianus, fr. Révérien, Riran, Rirand, wł. Reveriano.

Rewerian (Riran, Rirand), Paweł i towarzysze. W martyrologium Usuarda widnieją oni pod 1 czerwca. Wspomnienie zaczerpnięto z pasji, która w Rewerianie dopatrzyła się misjonarza wysłanego na ewangelizację Burgundii. Aresztowano go w czasie prześladowania za Aureliana. Jakiekolwiek inne źródła nie potwierdzają jednak tych danych. Nie znajduje się też Rewerian na liście biskupów Autun, na której pasja chciała go widzieć. Mimo to należy stwierdzić, że w tym mieście wcześnie czczono jakiegoś św. Rirana, a w okręgu Ni-vre dwie miejscowości noszą nazwy utworzone z jego imienia (S.-Révérien). Uciekano się do niego w czasie przedłużającej się suszy, prosząc o deszcz.