Riok

Imię pochodzenia celtyckiego; powstało w wyniku skrócenia imion Rígán, Ríoghán 'królewicz, książę'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Riocus, Riochus, ang. Rioch, fr. Rioc, wł. Rioco.

Riok z Landévennec. Był uczniem św. Gwenola. Gdy odwiedził chorą matkę, pokropieniem wodą, pobłogosławioną przez opata, przywrócił jej zdrowie. Wedle innej legendy nawrócił się stosunkowo późno, a potem długo pokutował jako pustelnik. Dopiero pod koniec życia dołączył do św. Gwenola.