Rutylus (Rutyliusz)

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen, którego podstawę stanowi przymiotnik pospolity rutillus 'czerwonawy, złocisty'. W Rzymie było też w użyciu żeńskie cognomen Rutilia, Rutilla.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Rutilus, Rutilius, Rutillus, Rutillius, ang. Rutilus, Rutilius, fr. Rutule, wł. Rutilio.

W Martyrologium Rzymskim znalazło się dwóch męczenników tego imienia. Wzmianki nie są jednak oparte na solidnych podstawach. Rutyl, wspominany z innymi pod dniem 4 czerwca, pochodzi z błędnie odczytanego zapisu, odnalezionego w niektórych wersjach Martyrologium Hieronimiańskiego. Rutyla, męczennika z Afryki, do Martyrologium Rzymskiego pod dniem 2 sierpnia wprowadził dopiero Baroniusz; oparł się przy tym nie na tradycji kultowej, ale na wzmiance odnalezionej w De fuga et persecutione Tertuliana. Por. Com. mart. rom. 223 i 320.