Sadot

Imię pochodzenia perskiego - Shadhust, o znaczeniu 'przyjaciel króla'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Sadoth, Sadotus, gr. Sad-th, Sad-x, ang., niem. Sadoth.

Sadot (Sadoch, Sahdosth) i towarzysze, męczennicy. Sadot należał do kleru w Ktezyfoncie, w Seleucji. W 341 r. został następcą biskupa Symeona, który zginął w czasie prześladowania za Sapora II. W niecały rok później także i on miał ponieść śmierć męczeńską. Jego 128 towarzyszy, kapłanów, diakonów, mnichów i mniszek, zginęło w dniu 18 lutego 342 r. On sam zginął w dwa dni później w Beit Lapet. Akta tego męczeństwa spisano najpierw po syryjsku, potem przetłumaczono na grecki. Sadota wspominały też synaksaria bizantyńskie, i to pod dwoma dniami: 20 lutego i 19 października. Baroniusz wpisał go do Martyrologium Rzymskiego pod pierwszą z tych dat (obecnie 18 lutego).