Sankcjusz

Imię pochodzenia łacińskiego, cognomen lub gentilicium utworzone na podstawie formy stopnia wyższego przymiotnika sanctus 'święty'. Sanctius zaś to 'świętszy'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Sanctius, Sancius, fr. Sanche, hiszp. Sancho, wł. Sancio, Sanzio.

W martyrologiach spotykamy dwóch męczenników tego imienia. Jeden należy do czterdziestoosobowej grupy poległych za wiarę w Sebastii i pod tym też hasłem o nim powiemy. Drugim jest

Sankcjusz, męczennik z Kordoby. Pochodził prawdopodobnie z Albi. Jako dziecko uprowadzony został do Hiszpanii. Wychowywano go na dworze kalifa Abderama z Kordoby. W 851 r. objęło go prześladowanie. Zginął wbity na pal w dniu 5 czerwca. O męczeństwie zaświadczył św. Eulogiusz z Kordoby.