Symfroniusz

Imię pochodzenia greckiego, powstałe na bazie czasownika greckiego symphrone- 'być jednomyślnym, zgadzać się'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Symphronius, gr. Symphronios, fr. Symphrone, wł. Sinfronio.

Martyrologia wymieniają pod tym imieniem dwóch męczenników. Jeden z nich widnieje pod 3 lutego razem z Feliksem, Hipolitem i innymi, ale w rzeczy samej pojawił się tam na skutek zniekształcenia nazwy miejscowej: Forum Sempronii (Fossombrone). Także i drugi występuje w towarzystwie innych. O nim właśnie kilka słów:

Symfroniusz, Olimpiusz, Teodul i Eksuperia, męczennicy rzymscy. Ado zamieścił ich w swym martyrologium pod dniem 4 grudnia, ale Usuardus przeniósł ich pod dzień 26 lipca. Obydwaj kierowali się odniesieniami do wspomnień papieży Stefana I i Sykstusa II, bo ten ostatni miał rzekomo dokonać translacji ich relikwii, a pierwszy miał ich pogrzebać. W rzeczy samej pojawili się w fabularnej pasji św. Stefana. Wedle niej Symfroniusz był ekonomem u chrześcijanina Nemezjusza. Nawrócił on swego prześladowcę Olimpiusza, a ten do wiary pociągnął żonę i syna. Wszyscy potem zginęli na rozkaz cesarzy Waleriana i Galiena. Mimo tych fabularnych wątków wydaje się, że kult męczenników ma solidne podstawy. Spoczywali chyba rzeczywiście na Cmentarzu Aproniana. W VII stuleciu o ich grobie przy Via Latina zaświadczyło pismo De locis sanctorum martyrum.