Synezjusz

To imię pochodzenia greckiego - Synésios 'mądry, roztropny'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac., niem. Synesius, Sinesius, ros. Sinesij, wł. Sinesio.

Przedstawiamy dwa hagiologiczne wspomnienia; odpowiadają one tym, które spotykamy w Martyrologium Rzymskim. Przy lekturze martyrologiów należy wszakże liczyć się ze zniekształceniami imienia lub ze zamianą na imiona bliskobrzmiące.

Synezjusz (Teonas) i Teopempt. W synaksariach wspominani byli w dniu 3 stycznia. Pierwszy zwał się najpierw Teonasem i był magiem. Po nawróceniu przyjął imię Synezjusz. Teopempt był natomiast biskupem Nikomedii. Zginąć mieli w czasach Dioklecjana. Ich boje za wiarę opisano po syryjsku, ormiańsku i grecku, ale opisy te nie wydają się mieć wiele wspólnego z historią. Tym mniej wiarygodną wydaje się wersja łacińska. Dodajmy zaraz, że na Zachodzie z Synezjusza (Sinezjusza) uczyniono także Genezjusza i że taki kult promieniował z opactw w Nonantoli i w Treviso, które szczyciły się posiadaniem relikwii męczenników. Baroniusz, który nie zorientował się w dostępnych mu zbiorach, umieścił męczenników w dwóch odrębnych miejscach: pod dniem 3 stycznia i 21 maja (obecnie tylko 3 stycznia: Theopempti et Theonae).

Synezjusz (Synet), męczennik rzymski. Umieszczając pod dniem 12 grudnia wspomnienie o tym męczenniku, Baroniusz przekonany był, że jest to wspomnienie znane zarówno Grekom, jak i Łacinnikom. Mylił się bardzo. Grecy wspominali w swych synaksariach zupełnie kogo innego, zresztą postać legendarną (Syneta), natomiast Herman Kaleka, na którego Baroniusz powoływał się, mówił o Genezjuszu, którego relikwie spoczywały w Reichenau razem z relikwiami jakiegoś Eugeniusza. Tego to właśnie Genezjusza późniejsi przemianowali na Synezjusza. O nim tyle tylko wiadomo, że jego relikwie sprowadzić mieli z Jerozolimy Wenecjanie i że po 800 r. uzyskali je od Wenecjan mnisi z Reichenau nad Jeziorem Bodeńskim.