Tespezjusz

Imię pochodzenia greckiego Thespésios 'bosko mówiący, boskie rzeczy obwieszczający, natchniony'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Thespesius, gr. Thespésios, ang. Thespesius.

W dawnych zapisach odnajdujemy dwóch męczenników tego imienia. Nie byli ani szeroko znani, ani też otaczani czcią szczególną. Znaleźli się jednak w Martyrologium Rzymskim. Przedstawimy ich dlatego w krótkich notach:

Tespezjusz, męczennik kapadocki. Istniała obszerniejsza pasja, opowiadająca o tym męczenniku. Wiele wskazuje na to, że nie zasługiwała na wiarę. Wedle streszczenia, które znalazło się w synaksariach, zginął za Aleksandra Sewera (222-235) z rozkazu Symplicjusza, zarządcy Kapadocji. Na męczeństwo poszedł odważnie po chwilowym załamaniu się. W Martyrologium Rzymskim wspominany jest krótko pod dniem 1 lipca.

Tespezjusz, męczennik z Nicei. Wedle greckiej pasji zginął razem ze swymi braćmi, Eustacjuszem i Anatoliuszem za Maksymiana. Pochodzić mieli z Gangra (Galacja). Byli synami Filoteusza i Euzebii. Ojciec był krawcem, Tespezjusz zaś i Anatoliusz jego pomocnikami; natomiast Eustacjusz studiował gramatykę. Chrzest przyjąć mieli z rąk biskupa Antyma w Nikomedii. Potem Filoteusz został kapłanem, a Eustacjusz diakonem. Za Maksymiana, ale już po śmierci ojca, bracia zostali aresztowani i poddani torturom. Wysłano ich następnie do Nicei i tam swe życie ukoronowali świetnym męczeństwem. Pasję, która o tym wszystkim opowiada, przypisywano Hilarionowi, metropolicie z Sida, w Pamfilii. W Martyrologium Rzymskim męczennicy widnieją pod 20 listopada.