Tiemo

Jest to forma skrócona imienia germańskiego Thietmar/Dietmar. W piśmiennictwie występuje w formach: Thiemo, Tiemo.

Odpowiedniki obcojęz.: łac., niem. Thiemo, Tiemo.

Tiemo, arcybiskup Salzburga. Wywodził się zapewne z bawarskiego rycerstwa z Megling, a światło dzienne ujrzał około 1040 r. Miał się odznaczać talentami artystycznymi, ale przypisywane mu Madonny pochodzą z XV stulecia. Gebhard, arcybiskup Salzburga, powołał go w 1077 r. na stanowisko opata u św. Piotra, ale już w 1081 r. musiał stamtąd uchodzić. Jako zwykły mnich przebywał wówczas w Hirsau. Do swego opactwa powrócił w cztery lata później. W 1090 r. powołano go na miejscową stolicę arcybiskupią. Okazał się wówczas zdecydowanym zwolennikiem reform gregoriańskich. W 1095 r. wziął udział w synodzie w Piacenzy. Gdy bawarski Welf przeszedł do obozu cesarskiego, przegrał w walce z anty-biskupem Bertoldem z Moosburga i pod Saaldorf dostał się do niewoli. Po swej ucieczce do Szwabii przyłączył się do pierwszej wyprawy krzyżowej. Zmarł prawdopodobnie 29 września 1101 lub 1102 r. Wkrótce potem pojawiła się legenda o jego męczeństwie. Nie mając precyzyjnych danych o jego śmierci, nie przeprowadzono procesu kanonizacyjnego, mimo to w wielu klasztorach wspominano go w martyrologiach, a w Salzburgu wprowadzono także do liturgii.