Torfin

Imię germańskie (nordyckie), z elementem teoforycznym - imieniem boga Thora władającego piorunami.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Torfinus, Thorfinus, ang., niem. Thorfinus.

Torfin, biskup Hamar (Norwegia). Około 1278 r., w czasie sporów z władzą królewską, musiał uchodzić z kraju. Statek, na który wsiadł ze swoimi, przybił po katastrofie do brzegów Flandrii. Schronił się wówczas w cysterskim opactwie w Ter Doest. Zaimponował tam mnichom pokorą, uczynkami pokutnymi oraz miłością. Gdy 8 stycznia 1284 r. zmarł, pochowano go przed głównym ołtarzem w kościele opactwa. Mnisi czcili go potem i wspominali jako błogosławionego. Oni też uwiecznili jego pamięć utworami hagiograficznymi.