Tyl (Tyllo)

Imię pochodzenia germańskiego, północnoniemieckie spieszczenie imion dwuczłonowych z pierwszym członem theud-/diet- 'lud, plemię, naród'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Tillus, Tillo, ang., niem. Till, Tillon, fr. Théau.

Tyl (Tyllo), opat z Solignac. Pochodził z Westfalii. Jeszcze jako młodzieniec został niewolnikiem przeznaczonym na sprzedaż. Wykupił go św. Eligiusz, który też, umieściwszy go przy swym boku, nauczył młodego człowieka sztuki złotnictwa. Tyl

wstąpił następnie do klasztoru. W Solignac obrano go opatem. Pod koniec życia usunął się do pustelni w Brajac. Zmarł tam około 702 r. Jego wspomnienie obchodzi się 7, 11 lub 16 stycznia.