Wambert (Wandobert)

To imię pochodzenia germańskiego: Wambert - Wandbert - Wandobert, złożone z członów: wan- (swn. wan-) 'nadzieja' lub w-n 'blask' i -bert / -brecht 'jasny, błyszczący, wspaniały'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Wanbertus, Vambertus, ang., niem. Wambert, fr. Vandobert, Vambert, wł. Vamberto.

Wambert (Wandobert), męczennik. Dokument z 1273 r. poświadcza, że w opactwie Saint-Pierre-sur-Dives, w północnej Francji, mnisi obchodzili uroczyście wspomnienie świętego o tym imieniu, którego głowę jako cenną relikwię posiadali w swym kościele. Wydaje się, że był to miejscowy duchowny, który zginął w czasie jednego z licznych najazdów Normanów. Nie wiemy, czy stało się to w IX, czy też w X stuleciu. Wspomnienie przypadało 26 czerwca.