Wenustian

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie wtórne cognomen utworzone sufiksem -anus od gentilicium Venustius. Venustianus to 'przyjęty do rodu Venustiusa przez wyzwolenie lub adopcję'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Venustianus, ang., niem. Wenustian, fr. Venustien, wł. Venustiano.

Wenustian, męczennik ze Spoleto. O legendarnej pasji, w której ten męczennik występuje, mówiliśmy już pod hasłem Sabin ze Spoleto. Gdy biskupa i jego towarzyszy męczono za cesarza Maksymiana, wykonawcą edyktu prześladowczego był prefekt Toskanii, Wenustian. Z uwięzionymi postępował surowo, nie wahając się przed zadawaniem im okrutnych katuszy. Gdy jednak doniesiono mu o cudownych uzdrowieniach, dokonanych przez Sabina, a sam doznał choroby oczu, nawrócił się, poprosił męczennika o przebaczenie i z całą rodziną przyjął chrzest. Doszło to w końcu do wiadomości cesarza, który wysłał na miejsce trybuna Lucjusza, a ten skazał Wenustiana i jego rodzinę na ścięcie. Egzekucji dokonano w Asyżu. Analizując całą tę hagiograficzną opowieść, badacze mówią, że Wenustian jest tam postacią o najmniejszym prawdopodobieństwie historycznym. Wspominano go wprawdzie w dniu 18 kwietnia, ale martyrologiczne wspomnienie pojawiło się gdzieniegdzie dopiero po zredagowaniu tej pobożnej opowieści.