Werenfryd

Imię pochodzenia germańskiego, złożone z członów: weren- / wern- 'bronić' i -frid (swn. frithu) 'przyjaźń, pokój'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Verenfridus, Werenfridus, ang., niem. Werenfrid, wł. Verenfrido.

Werenfryd z Elst. Pochodził z Northumbrii. W działalności misyjnej towarzyszył świętym Wilibrordowi i Suitbertowi. Trudził się zwłaszcza nad nawracaniem opornych Fryzów. Zmarł około 730 r. w Westervoort, w pobliżu Arnhem. Pochowano go jednak w Elst. W X stuleciu biskup Utrechtu Baldryk dokonał elewacji jego relikwii. Czczono je w Elst aż po 1588 r. Po zbezczeszczeniu przez protestantów zachowaną ich część jezuici w 1644 r. przenieśli do Emmerich. W Elst wspomnienie obchodzono 14 sierpnia, w Emmerich 27 sierpnia.