Wistan

Imię pochodzenia germańskiego (a właściwie germańska substytucja imienia celtyckiego), złożone z członów: win- / wun- (stsas. wini, wuni) 'przyjaciel' i -stan (swn. stain) 'kamień, skała'. Znawcy przedmiotu interpretują człon -stan - -stein jako nawiązanie do broni z epoki kamiennej lub do kamienia ofiarnego.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Wistanus, Winstanus, ang. Wistan, Winston, niem. Wistan, Winstan.

Wistan z Shropshire. Późna legenda opowiada o nim, że wywodził się z rodziny Wiglafa, króla Mercji. Zginąć miał dlatego, że sprzeciwiał się kazirodczemu małżeństwu swojej matki wdowy. Stało się to 1 czerwca 849 r. w Wistanstow, na terenie Shropshire. Lud uznał w Wistanie męczennika. Na rozkaz króla Kanuta (1016-1035) ciało świętego przeniesiono do Evesham. Tam to o jego kult zadbali mnisi z opactwa. Wymienia go nowe Martyrologium Rzymskie.