Radując się szczęściem Świąt Wielkanocnych

Czas Świąt Wielkanocnych jest dla wierzących momentem powrotu do źródła życia, którym jest Chrystus.

Z Nim spotkamy się w Wielki Czwartek, kiedy wspominamy Ostatnią Wieczerzę. W Wielki Piątek uczestniczymy w Jego męce i śmierci, przeżywając jednocześnie nasze osobiste trudy, słabości i niepowodzenia. Wtedy bierzemy swój krzyż, aby nieść go z Chrystusem na Golgotę. W poranek Wielkanocny, gdy On zmartwychwstaje, powraca do nas radość, wiara, nadzieja i miłości, które prowadzą do naszego szczęścia.

Indiańska legenda mówi o dwóch drogach. Jedna z nich schodzi łagodnym zboczem w dół. Idąc, nie można się zmęczyć, bo droga jest szeroka i niezbyt kręta. Końcem tej podróży jest jednak pustka i bezsensowna śmierć, bo na dole niczego nie ma. Druga ścieżka, taka trochę "pokręcona", wije się wzdłuż stromego i skalistego stoku. Napotkać na niej można wiele przeszkód: skwar słońca, chłód wiatru, wilgoć deszczu oraz chłód śniegu. Trzeba ogromnego wysiłku i wyrzeczeń, aby dojść do celu. Tylko wytrwali, silni i odważni mogą dotrzeć na szczyt, gdzie krążą orły. Legenda jest krótka, ale przekazuje wartości ponadczasowe. Indiańscy rodzice uczą swoje dzieci, że łatwa droga nie zawsze jest najlepsza. Uczą też, że charakter kształtuje się, gdy samemu rozwiązuje się problemy i pokonuje przeszkody, które pojawiają się na naszej drodze.

"Wchodźcie przez ciasną bramę! Bo szeroka jest brama i przestronna ta droga, która prowadzi do zguby, a wielu jest takich, którzy przez nią wchodzą. Jakże ciasna jest brama i wąska droga, która prowadzi do życia, a mało jest takich, którzy ją znajdują!" (Mt 7, 13-14)

Dla wierzących święta Wielkanocne to taki właśnie czas przyglądania się własnej drodze po to, by odnowić ducha, nadać sens trudom życia i osiągnąć upragnione szczęście.

Święta Wielkanocne to czas, w którym życzymy WIARY o wiele większej niż ta, jaką miał święty Tomasz. Życzymy NADZIEI, która przecież zawieść nie może, bo to ona czyni nasz dzień jasnym i pięknym. Ale przede wszystkim życzymy MIŁOŚCI podobnej do tej, jaką miał św. Piotr, gdy wyznawał Zmartwychwstałemu: "Ty wiesz, że Cię kocham."