Abp Brukseli za święceniami dla żonatych mężczyzn

Z perspektywy prawnokanonicznej jest to propozycja zniesienia OBOWIĄZKOWEGO celibatu, czyli zniesienia od kandydatów do święceń wymogu bezżenności. W zależności od szczegółowego rozwiązania mogłoby to oznaczać możliwość pozostawienia kandydatowi do święceń możliwości wyboru pomiędzy bezżennością a małżeństwem przed święceniami. W KK jest możliwe tylko rozwiązanie na wzór KKW, gdyż każde inne byłoby niepoprawne teologicznie. Poza tym - dla wielu przeciwników zniesienia celibatu małżeństwo i kapłaństwo to są dwa różne powołania(sprzeczne), tymczasem jest to wrażenie mylne, wynikające z wielowiekowego traktowania w ogóle seksualności jako "mniejszego zła", tymczasem są to powołania wzajemnie się uzupełniające, bo czyż wzorcowy ojciec wspólnoty parafialnej i wzorowy mąż i ojciec nie byłoby piękną realizacją katolickiego nauczania. I wreszcie księża mogliby zobaczyć życie małżeńskie i rodzinne w praktyce. :)

Nie wiem jak to jest, ale ostatnio słyszałam o pewnym małżeństwie, które po odchowaniu dzieci zdecydowało się na drogę zakonną. On wstąpił do jezuitów, ona do jakiegoś żeńskiego klasztoru. Nie wiem dokładnie na czym to polega, ale opowiadał o tym nasz ksiądz (też jezuita), że nawet wzbudzali sensację, bo kiedy on zachorował, to odwiedzała go żona-zakonnica i dzieci.

Z tego, co zrozumiałam, tu raczej nie chodzi o możliwość ożenku tych mężczyżn, którzy już są kapłanami, ale o możłiwość wyświęcenia na kapłanów mężczyzn żonatych.

On nie jest za małżeństwem dla księży, tylko za wyświęcaniem na księży żonatych mężczyzn. Nie jest to żadna droga do zniesienia celibatu, o czym biskup ten wspomniał - cytuję artykuł: "prymas Belgii wyjaśnił, że nie jest za zniesieniem celibatu, lecz za możliwością udzielania święceń kapłańskich także żonatym mężczyznom". Zanim zaczniesz insynuować biskupowi złe intencje, spróbuj przeczytać artykuł. Może będzie trzeba kilka razy.

Reformatorskie zabiegi ( pójście okrężną drogą do zniesienia celibatu) niektórych hierarchów wynikają najczęściej z ich osobistego doświadczenia. Abp De Kesel, czyżbyś miał kogoś na oku...?