Bp Wiesław Śmigiel mianowany biskupem toruńskim

Bp Śmigiel jest specjalistą i profesorem teologii pastoralnej, doskonałym duszpasterzem, ma też duże doświadczenie w dialogu z niewierzącymi. Jest człowiekiem bezpośrednim i otwartym, zawsze chętnym do dialogu - a jego pasją jest nowa ewangelizacja w duchu papieża Franciszka.

Bp Wiesław Śmigiel od pięciu lat jest biskupem pomocniczym diecezji pelplińskiej, pełni też wiele funkcji w Konferencji Episkopatu Polski. Jest członkiem jej Rady Stałej i przewodniczącym Komitetu ds. Dialogu z Niewierzącymi oraz członkiem Komisji Duszpasterstwa, Rady ds. Rodziny, Komisji ds. Polonii i Polaków za Granicą i Zespołu ds. Ruchów Intronizacyjnych.

W pracy naukowej bp Śmigiel koncentruje się na podmiocie duszpasterstwa, uczestnictwie katolików świeckich w życiu Kościoła, dynamice zrzeszeń religijnych oraz teologii kultury. Jest autorem kilkudziesięciu rozprawi artykułów o charakterze naukowym, recenzji i artykułów popularno-naukowych. Jest również poetą, uczniem ks. Janusza Pasierba. W 1997 r. opublikował zbiór poezji pt. "Zdany na pojedynek", a w 2005 r. "Kartki z pamiętnika". Deklaruje, że jego hobby to teatr i kino. Lubi podróżować i poznawać inne kultury.

Jako duszpasterz bp Śmigiel podkreśla pilną potrzebę "nawrócenia duszpasterskiego", do którego wzywa papież Franciszek, ostrzegając, że "jeśli Polska prześpi czas nowej ewangelizacji, to może się okazać, że za kilka, może kilkanaście lat spotka nas los podobny do Kościoła w niektórych krajach Zachodniej Europy".

Jako wzór duszpasterza we współczesnym świecie bp Śmigiel wymienia papieża Franciszka. Jak mówi w wywiadzie dla KAI: Franciszek "intryguje, mobilizuje i pobudza nas do nowego zapału ewangelizacyjnego. A nawet jeśli niektórych irytuje, to też dobrze, ponieważ burzy utarte, skostniałe i często mało ewangeliczne schematy".

W ślad za papieżem bp Śmigiel mówi często o potrzebie "nawrócenia pastoralnego" - także w Polsce. A oznacza to, "by jeszcze gorliwiej ewangelizować i szukać nowych sposobów dotarcia do współczesnego człowieka z Dobrą Nowiną". Nawrócenie pastoralne w Polsce - podkreśla - to "ewangelizacja w kluczu poszukiwania tych, którzy się pogubili; ułatwienia dla tych, którzy chcą być bliżej Boga oraz towarzyszenia tym, którzy są na drodze wiary". Towarzyszyć temu winno także "nawrócenie misyjne", które dotyczy nie tyle poszczególnych wiernych, ile całych wspólnot. Boleje nad "dramatycznym kryzysem wiary wśród młodego pokolenia Polaków".

Bp Śmigiel wyjaśnia, że kluczem, który łączy duszpasterstwo i nową ewangelizację jest osobista relacja do Jezusa Chrystusa i to właśnie powinno być istotą pracy duszpasterskiej Kościoła dziś. Na pierwszym miejscu - wskazuje - "Kościół powinien postawić duszpasterstwo rodzin. Ono jest najważniejsze, ponieważ rodzina jest głównym środowiskiem, miejscem ewangelizacji".

Zaznacza, że bardzo istotna dziś jest aktywizacja laikatu. "Chodzi o to, by przekonać wiernych, że też są odpowiedzialni za parafię, a konieczna jest do tego przemiana myślenia, potrzeba dynamizmu i nawrócenia pastoralnego" - wyjaśnia.

Kolejną jego pasją jest dialog z niewierzącymi. Przewodniczy Komitetowi ds. Dialogu z Niewierzącymi KEP. W wywiadzie dla diecezjalnego Radia Głos w Pelplinie w 2015 r. bp Śmigiel mówił, że dialog z osobami niewierzącymi "jest odpowiedzią Kościoła na znaki czasu". Jest to też wyraz "otwarcia się Kościoła na współczesny świat, którego nie chcemy traktować jako wyłącznie zagrożenia, ale jako pole do Ewangelizacji". A wspólną "płaszczyzną tej rozmowy jest człowiek, jest kultura".

***

Bp Wiesław Śmigiel urodził się 3 stycznia 1969 roku w Świeciu. Ukończył I Liceum Ogólnokształcące w Bydgoszczy. W latach 1988-1994 odbył studia w Wyższym Seminarium Duchownym diecezji pelplińskiej. W 1993 roku obronił w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie pracę magisterską pt. "Twórczość monumentalna artysty-rzeźbiarza Franciszka Duszeńki", napisaną pod kierunkiem ks. prof. Janusza Pasierba. W 1994 r. przyjął święcenia kapłańskie. W latach 1994-1996 pracował jako wikariusz w parafii Świętej Trójcy w Kościerzynie. W okresie 1996-1998 był sekretarzem i kapelanem bp. pelplińskiego Jana Szlagi; a równocześnie redaktorem dwutygodnika diecezji pelplińskiej "Pielgrzym".

W 1988 r. rozpoczął studia z zakresu teologii pastoralnej w Instytucie Teologii Pastoralnej KUL. W 2000 r. uzyskał tytuł licencjata teologii, a w 2003 r. obronił doktorat z teologii pastoralnej na podstawie pracy pt. "Czytelnictwo religijne jako środek formacji religijnej wiernych", napisanej pod kierunkiem ks. prof. Ryszarda Kamińskiego. W 2010 r. uzyskał habilitację z zakresu teologii pastoralnej na podstawie dysertacji pt. "Uczestnictwo wiernych świeckich w budowaniu Kościoła-Wspólnoty. Studium teologiczno-pastroalne w świetle nauczania Kościoła (1962-2009)", za którą otrzymał Nagrodę Rektora KUL.

Od 2001 r. był asystentem, a od 2006 adiunktem przy Katedrze Teologii Pastoralnej Ogólnej Instytutu Teologii Pastoralnej i Katechetyki KUL. Od 2011 r. do 2014 r. kierownikiem Katedry Teologii Pastoralnej Szczegółowej KUL.

W 2000r. rozpoczął także wykłady z zakresu teologii pastoralnej w Wyższym Seminarium Duchownym Diecezji Pelplińskiej oraz w Instytucie Teologicznym Diecezji Pelplińskiej. Przynależy do Towarzystwa Naukowego KUL, Lubelskiego Towarzystwa Naukowego, Towarzystwa Naukowego w Toruniu oraz Polskiego Stowarzyszenia Pastoralistów. W 2009 został kapelanem honorowym Ojca Świętego.

24 marca 2012 r. został mianowany przez Ojca Świętego Benedykta XVI biskupem pomocniczym diecezji pelplińskiej, a święcenia biskupie przyjął 21 kwietnia 2012 r. w katedrze pelplińskiej. Jego dewiza biskupia brzmi: "Omnibus omnia factus" - "Stawszy się wszystkim dla wszystkich".