Jego pieśni śpiewasz niemal na każdej Mszy. Ich autor obchodzi 75. rocznicę życia zakonnego

Napisał ponad dwa i pół tysiąca pieśni kościelnych śpiewanych w każdej polskiej parafii, co uczyniło go najpłodniejszym autorem w historii polskiej muzyki liturgicznej. Takie pieśni jak „Jeden chleb”, „Idźcie na cały świat”, czy „Skosztujcie i zobaczcie” należą niewątpliwie do grupy utworów, które zna każdy praktykujący katolik. Przez lata był wykładowcą filozofii. Wciąż jest aktywnym duszpasterzem w jezuickiej bazylice przy Kopernika, człowiekiem żyjącym z pasją, zainteresowanym życiem współbraci, sprawami Kościoła i Polski. Ojciec Stanisław Ziemiański SJ obchodzi w tym roku 75. rocznicę wstąpienia do Towarzystwa Jezusowego oraz 65-lecie święceń kapłańskich. Uroczystości z tej okazji odbyły się w niedzielę w Bazylice Najświętszego Serca Pana Jezusa w Krakowie.

Jest chyba jedynym polskim filozofem, który doczekał się własnego muralu (na jednym z mostów przy bulwarach wiślanych w Krakowie, niestety jakiś czas temu zamalowanego). Barwna i nietuzinkowa postać. Człowiek renesansu. Jego pieśni mocno wpłynęły na muzykę Kościoła katolickiego w Polsce po Soborze Watykańskim II, choć nie ma żadnego formalnego wykształcenia muzycznego. Wymownym znakiem tego wpływu jest nie tylko kolosalny dorobek twórczy, czy artykuły naukowe poświęcone tematyce muzyki liturgicznej, ale przede wszystkim ogromna liczba siedemdziesięciu jeden pieśni jego autorstwa, bądź przetłumaczonych przez niego na język polski, jakie znalazły się w najnowszym wydaniu Śpiewnika kościelnego ks. Jana Siedleckiego, czyli w śpiewniku uznanym przez Konferencję Episkopatu Polski za ogólnopolski śpiewnik liturgiczny.

To wielka ilość pieśni, których zaistnienie w polskiej muzyce kościelnej zawdzięczamy jednemu twórcy. Świadczy to nie tylko o jakości i popularności pieśni krakowskiego jezuity, ale przede wszystkim o znaczeniu jego twórczości dla modlitewnej praktyki Kościoła. Takie pieśni jak „Jeden chleb”, „Idźcie na cały świat”, czy „Skosztujcie i zobaczcie” należą niewątpliwie do grupy utworów, które zna każdy praktykujący katolik, a już na pewno każdy polski muzyk kościelny, nawet jeżeli w pierwszym momencie nie potrafi powiązać ich z ich twórcą.

W życiu prywatnym o. Ziemiański, to wesoły i towarzyski staruszek, sypiący jak z rękawa anegdotami i dowcipami przy każdym wspólnym posiłku, czy tradycyjnej poobiedniej kawie. Pomimo zaawansowanego wieku dysponuje wciąż znakomitą pamięcią – ciągle zaskakuje swoich współbraci znajomością szczegółów ich pracy, dopytuje jak sobie radzą i nieustannie ich wspiera. Pomimo zaawansowanego wieku wciąż ma siłę i czas, by w jezuickim ogrodzie dokarmiać ptaki i koty.

Stanisław Ziemiański SJ urodził się w 1931 roku w Besku. Do zakonu jezuitów wstąpił 31 lipca 1949 r. i w Starej Wsi odbył dwuletni nowicjat. Święcenia kapłańskie przyjął w 1959 r. w Warszawie. Filozofię studiował na Wydziale Filozoficznym Towarzystwa Jezusowego w Krakowie (1953–1956) (od 2023 r. Uniwersytet Ignatianum), teologię na Wydziale Teologicznym Bobolanum w Warszawie (1956-1960). Studia specjalistyczne z filozofii odbył w latach 1960–1963 na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim , gdzie w 1978 r. uzyskał doktorat na podstawie rozprawy pt. Ontologiczne podstawy teorii definicji w systemie Arystotelesa. Od 1963 roku o. Ziemiański wykłada na Wydziale Filozoficznym Towarzystwa Jezusowego w Krakowie, specjalizując się głównie w filozofii Boga. Jego zakres nauczania obejmował również metafizykę i kosmologię, a w latach 1988-2006 – historię filozofii średniowiecznej. Jako wykładowca, prowadził zajęcia w Wyższym Międzyzakonnym Instytucie Katechetycznym w Krakowie, w Wyższym Seminarium Duchownym Paulinów w Krakowie, a także w Le Moyne College w Syracuse (NY) w USA.

W 1990 roku uzyskał habilitację na Wydziale Filozoficznym TJ w Krakowie na podstawie książki „Teologia naturalna. Filozoficzna problematyka Boga”. Od 1991 roku jest profesorem nadzwyczajnym, a od 1999 roku – profesorem zwyczajnym. W latach 1993-2001 Profesor Ziemiański był również zatrudniony na Wydziale Filozoficznym Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie (obecnie Papieski Uniwersytet Jana Pawła II). Od 2001 do 2009 roku wykładał filozofię na Wydziale Teologicznym w Bratysławie, należącym do Uniwersytetu w Trnawie.

Ojciec Ziemiański jest autorem licznych publikacji. Jego książka „Teologia naturalna” ukazała się w Krakowie w 1995 i 2008 roku. Oprócz tego opublikował kilka innych książek oraz ponad 50 artykułów z zakresu filozofii. Jego twórczość muzyczna obejmuje ponad 2300 pieśni kościelnych, które wydał w takich zbiorach jak „Bóg nas kocha” (Kraków 1984), „Pan pieśnią moją” (Kraków 1978), „Wysławiajmy Pana” (Kraków 1978, 2005 – wraz z J. Łasiem), „Chcę śpiewać Panu” (Kraków 1982), „Pieśnią moją sławię Pana” (Kraków 1986), „Śpiewam i gram Bogu” (z. 1-9, Kraków 1989-2015), oraz „Śpiewy ślubne” (Kraków 2005).