Kard. Müller: Z miłością służcie i brońcie Kościoła!

"Ukochajcie Kościół, który jest naszą Matką! Z miłością służcie mu i brońcie go! Przeciwstawcie się wszelkim propozycjom szukania Chrystusa i jednoczesnego odrzucania Kościoła!" - zaapelował do Polaków kard. Gerhard L. Müller.

Prefekt Kongregacji Nauki Wiary przewodniczył 14 czerwca Mszy św. połączonej z nadaniem tytułu Bazyliki Mniejszej kościołowi pw. Trójcy Przenajświętszej w Myszyńcu w diecezji łomżyńskiej.

W uroczystości obok ordynariusza diecezji łomżyńskiej, bp. Janusza Stępnowskiego wzięli udział m. in.: abp Tadeusz Kondrusiewicz, metropolita mińsko-mohylewski, abp Francesco Tamburino, arcybiskup Fogii-Bovino, abp Marek Zalewski, nuncjusz apostolski w Zimbabwe.

Publikujemy tekst homilii kard. Gerharda L. Müllera.

Najdostojniejszy Księże Biskupie Januszu, Pasterzu Kościoła Łomżyńskiego,
Najdostojniejsi Księża Arcybiskupi i Biskupi,
Szanowni Przedstawiciele Władz Państwowych i Samorządowych,
Czcigodni Kapłani i Osoby Konsekrowane,
Drodzy Alumni,
Szanowni Mieszkańcy Miasta Myszyńca,
Drodzy Bracia i Siostry!

Pełni zachwytu nad miłością Boga oddajemy dziś cześć Trójcy Świętej. Uwielbiamy więc Ojca, Syna i Ducha Świętego za wielką miłość. Św. Jan Ewangelista wyznaje dziś z wdzięcznością, że "tak [...] Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne" (J 3,16). Tymi słowami Apostoła pozdrawiam dziś Miasto Myszyniec, które dwa lata temu obdarzyło mnie zaszczytnym tytułem Honorowego Obywatela. Jednocześnie pozdrawiam cały Kościół Łomżyński. Pośród tego Kościoła powtarzam za św. Janem Pawłem II: "Sercem ogarniam wierny lud kurpiowski, bogaty w tradycje ojczyste i w rodzimą kulturę!" (Homilia w Łomży, 4 VI 1991 r.).

1. Miłość Boga zaadresowana do każdego człowieka

Miłość jest istotą Boga. Benedykt XVI mówił: "Bóg jest cały tylko miłością, miłością najczystszą, nieskończoną i wieczną. Nie żyje we wspaniałej samotności, ale jest raczej niewyczerpanym źródłem życia, które nieprzerwanie daje się i przekazuje" (Anioł Pański, 7 VI 2009 r.). Miłość Boga jest skierowana do każdego człowieka. To Bóg powołał każdego z nas do istnienia. A gdy człowiek przez grzech oddalił się od Niego, Bóg nie zapomniał o człowieku. Ojciec Święty Franciszek powtarza nam z mocą, że "Bóg nigdy nie zmęczy się tym, by nam przebaczać" (Anioł Pański, 17 III 2013 r.). Tak, wielkie jest Jego Miłosierdzie. Nasz Bóg to "Bóg miłosierny i litościwy, cierpliwy, bogaty w łaskę i wierność" (Wj 34,6).

Dowód swej wielkiej miłości ukazał nam Bóg w momencie śmierci Jezusa Chrystusa - aż "tak umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, by wierzący w Niego mieli życie wieczne" (por. J 3,16). Tę miłość Boga dostrzegaliśmy wpatrując się w pusty grób Zmartwychwstałego Pana, który zwyciężył grzech i śmierć, by człowiek miał życie i miał je w obfitości (por. J 10,10). Bóg nie pozostawił nas sierotami (por. J 14,18), zesłał nam Ducha Świętego, który jest Panem i Ożywicielem.

Ten sam Bóg pozostał z nami w sakramentalnych znakach. Dzięki łasce Bożej wpisane zostały one w nasze jednostkowe biografie. Wczytując się w nie, nie sposób nie dostrzec śladów i znaków działania Boga. Uczynił On nas swymi dziećmi w Sakramencie Chrztu świętego, gdy wypowiedziane zostały nad nami Imiona Osób Trójcy Świętej: Ojca i Syna, i Ducha Świętego. A później w kolejnych sakramentalnych znakach odczuwaliśmy Obecność Boga, "Który jest, Który był i Który przychodzi" (Ap 1,8). Ileż to razy Pan pochylał się nad nami? Ileż razy podnosił nas z grzechu, a później karmił nas swym Ciałem i Krwią? Jak bardzo trzeba nam dziś za to wszystko uwielbiać Boga!

Benedykt XVI uczył nas, że "na wszystkim, co istnieje, jest w pewnym sensie wyciśnięte «imię» Najświętszej Trójcy. […]. Wszystko pochodzi z miłości, zmierza ku miłości i porusza się dzięki miłości […]" (Anioł Pański, 7 VI 2009 r.). Drodzy Siostry i Bracia, obudźmy dziś w sobie wdzięczność za miłość Boga wpisaną w dzieje świata i w nasze biografie. Zajrzyjmy do księgi naszych serc i odczytajmy tak wiele motywów do wdzięczności i do oddawania chwały Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu!

2. Miłosierny Bóg jest obecny w swym Kościele

W zamyśle Trójcy Świętej kryje się początek Kościoła (por. KKK 758). To Bóg Ojciec chciał, by wierzący w Chrystusa byli zgromadzeni w Kościele świętym (por. Lumen gentium, 2). To dzieło zapoczątkował na ziemi Jezus Chrystus, a ukazał je Duch Święty (por. KKK 763, 777). "Duch mieszka w Kościele, a także w sercach wiernych jak w świątyni" (Lumen gentium, 4). Oto w tajemnicy istnienia Kościoła spełnił Bóg dzisiejszą modlitwę Mojżesza: "Jeśli darzysz mnie życzliwością, Panie, [to proszę], niech pójdzie Pan w pośród nas" (Wj 34,9). Jak uczył Benedykt XVI "Chrystus nadal wędruje przez czas i wszystkie miejsca" (Przemówienie do kardynałów, 28 II 2013 r.).

To sam Chrystus ustanowił Apostołów, a na ich czele postawił Piotra. Rybak z Galilei stał się głową Kościoła. Podobnie jak Piotr, tak i kolejni jego następcy przewodzą wspólnocie wierzących na drogach wiary. Kolejnym Papieżom jest powierzona troska o Kościół. Następca św. Piotra ma "umacniać braci w wierze" (por. Łk 22,32). Stąd też wszyscy wierzący wsłuchują się w głos Piotra, w głos Kościoła Rzymskiego "który pierwsze zajmuje miejsce w związku miłości; który posiada prawo Chrystusa i nosi imię Ojcowskie" (św. Ignacy Antiocheński).

Prawie tysiąc pięćdziesiąt lat temu Polska została włączona w wielkie dziedzictwo Kościoła Powszechnego. Polska "przez cały ciąg tych dziejów związała się z Kościołem Chrystusowym i ze Stolicą Rzymską szczególnym węzłem duchowej jedności" - tak uczył św. Jan Paweł II (Przemówienie na lotnisku Okęcie, 2 VI 1979 r.). A Wielki Prymas Tysiąclecia kard. Stefan Wyszyński mówił przed laty w Łomży: "Chrystus przez swój Kościół zaadresował nas w nieskończoność. Dlatego Kościół głosi maksymalny plan bytowania: nie tylko na ziemi, ale i w niebie" (Homilia w czasie uroczystości milenijnych, 7 VIII 1966 r.).

Bracia i Siostry, to na polskiej ziemi wołał Papież-Polak: "Kościół przyniósł Polsce Chrystusa - to znaczy klucz do rozumienia tej wielkiej i podstawowej rzeczywistości, jaką jest człowiek. Człowieka bowiem nie można do końca zrozumieć bez Chrystusa" (Homilia w czasie Mszy świętej na Placu Zwycięstwa w Warszawie, 2 VI 1979 r.). Stąd też trzeba nam dziś dziękować Bogu za to, że swój odwieczny zamysł miłości realizuje w Kościele i poprzez Kościół. Ukochajcie więc Kościół, który jest naszą Matką! Z miłością służcie mu i brońcie go! Przeciwstawcie się wszelkim propozycjom szukania Chrystusa i jednoczesnego odrzucania Kościoła! Wsłuchujcie się w głos Papieża i Biskupów, przewodzących Kościołowi z woli samego Chrystusa. Oni są gwarancją naszego trwania w jedności Kościoła!

W "Wyznaniu wiary" wypowiadamy słowa: "Wierzę w jeden, święty, powszechny i apostolski Kościół". Gdy dziś będziemy je wypowiadać obudźmy w sobie wdzięczność za to, że dobry Bóg uczynił nas dziećmi Kościoła i oddajmy chwałę Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu!

3. Potrzeba odpowiedzi na miłość Boga

Przed wiekami ojcowie jezuici głosili tutaj chwałę Trójcy Świętej. Wybudowano tu pierwszą kaplicę, a później kościół. "Pan, Bóg miłosierny i litościwy, cierpliwy, bogaty w łaskę i wierność" (Wj 34,6) przed wiekami zamieszkał na tej ziemi. Dziś ogłaszamy uroczyście w Myszyńcu papieską decyzję, mocą której ten kościół staje się Bazyliką Mniejszą. Z woli Ojca Świętego Franciszka, także pochodzącego z zakonu ojców jezuitów, kościół Wasz otrzymuje tak wiele przywilejów. Bóg bogaty w miłosierdzie jeszcze hojniej będzie rozdzielał tu łaski i błogosławieństwo. Dzisiejszy akt jest jakby Bożą odpowiedzią wypowiedzianą tutaj na modlitwę Mojżesza zawartą w pierwszym czytaniu: "Przebaczysz winy nasze i grzechy nasze i uczynisz swój lud swoim dziedzictwem" (Wj 34,9). Drodzy Bracia i Siostry, korzystajcie chętnie z bogactwa Bożych łask i odpustów związanych z godnością przyznaną Waszemu kościołowi!

Kościół Rzymski staje się jeszcze bliższy Parafii i Miastu Myszyniec, a także całej Diecezji Łomżyńskiej. Wsłuchujcie się więc zawsze z uwagą w głos Ojca Świętego, módlcie się w Jego intencjach i w intencjach Kościoła na całym świecie. Już w dniu wyboru Papież Franciszek pokornie prosił o modlitwę w swej intencji. To dzisiejsze związanie Myszyńca z "Piotrem naszych czasów" zobowiązuje, by tutejszy "Kościół modlił się za niego nieustannie do Boga" (por. Dz 12,5).

Tytuł Bazyliki Mniejszej stanowi wielkie wyróżnienie i zobowiązanie. Bądźcie z niego dumni! Niech tutejsza Bazylika będzie miejscem gorliwej modlitwy i czci oddawanej Trójcy Świętej! Naśladujcie Chrystusa, a serca i ręce Wasze niech będą pełne uczynków miłosierdzia! Żyjcie na co dzień Ewangelią, by ludzie widząc Was oddawali cześć Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu!

Amen!