Kraków: bp Pieronek spocznie w krypcie grobowej kościoła św. Piotra i Pawła
Z udziałem przedstawicieli KEP, duchowieństwa, ludzi nauki i polityków odbędzie się dzisiaj pogrzeb zmarłego 27 grudnia bp. Tadeusza Pieronka. Ciało hierarchy spocznie w krypcie grobowej kościoła św. Piotra i Pawła, gdzie odprawiona zostanie Msza św. pogrzebowa.
Trumna z ciałem bp. Tadeusza Pieronka została rano przewieziona z katedry na Wawelu do kościoła świętych Piotra i Pawła. W świątyni od rana gromadzą się krakowianie, by oddać hołd zmarłemu biskupowi i pomodlić się przy jego trumnie. Tu o godz. 16.00 rozpocznie się Msza św. pod przewodnictwem abp. Marka Jędraszewskiego, podczas której homilię wygłosi abp Grzegorz Ryś. W imieniu społeczności akademickiej UPJPII byłego rektora uczelni pożegna jego następca ks. prof. Wojciech Zyzak.
Ciało bp. Pieronka zostanie złożone w krypcie grobowej w kaplicy św. Michała Archanioła, w prawej nawie kościoła. W kaplicy umieszczony jest ołtarz barokowy z XVIII w. z obrazem Michała Archanioła zwyciężającego smoka. Od 2006 r. spoczywa w niej krakowski biskup pomocniczy Stanisław Smoleński.
Zmarłego biskupa żegnać będą jego krewni i przyjaciele. Udział w pogrzebie bp. Pieronka zapowiedzieli goście z kraju i zagranicy, przedstawiciele KEP, duchowni i politycy różnych opcji, wśród nich Hanna Suchocka, Grzegorz Schetyna, Bronisław Komorowski, wicemarszałek Senatu RP Bogdan Borusewicz czy prezes PSL Władysław Kosiniak - Kamysz. Obecny będzie Senat UPJPII i Kolegium Rektorów Krakowa w togach oraz profesorowie innych uczelni kościelnych.
Poniżej zamieszczamy słowo wstępne abp. Marka Jędraszewskiego:
Dzisiaj, w dniu, w którym Kościół w swojej liturgii wspomina Najświętsze Imię Jezus, przeżywamy ostatni etap ziemskiej drogi śp. Księdza Biskupa Tadeusza Pieronka.
Urodził się on 24 października 1934 w Radziechowach; w 1951 roku uzyskał świadectwo dojrzałości w Liceum Ogólnokształcącym w Żywcu; w latach 1951-1956 był alumnem w Metropolitalnym Wyższym Seminarium Duchownym w Krakowie, a jednocześnie, do roku 1954, studiował na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego; święcenia subdiakonatu i diakonatu otrzymał przez posługę biskupa Franciszka Jopa, wikariusza kapitulnego archidiecezji krakowskiej, natomiast święceń prezbiteratu udzielił mu 26 października 1957 roku administrator apostolski w Krakowie i arcybiskup metropolita lwowski Eugeniusz Baziak.
W latach 1956-1960 studiował na Wydziale Prawa Kanonicznego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, które uwieńczył doktoratem; w latach 1961-1965 kontynuował studia na Wydziale Prawa Cywilnego Papieskiego Uniwersytetu Laterańskiego w Rzymie oraz odbył trzyletnie Studium Roty Rzymskiej, uzyskując w 1965 dyplom adwokata rotalnego; habilitację uzyskał w 1975 na Akademii Teologii Katolickiej, a w 1987 uzyskał tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego nauk prawnych.
Był wikariuszem w parafii Opatrzności Bożej w Bielsku-Białej, następnie notariuszem w Kurii Metropolitalnej w Krakowie oraz obrońcą węzła małżeńskiego w Sądzie Metropolitalnym w Krakowie. Był również sekretarzem Duszpasterskiego Synodu Archidiecezji Krakowskiej, a następnie sekretarzem I Synodu Prowincji Krakowskiej.
W roku 1975 został członkiem Komisji ds. Rewizji Prawa Kanonicznego (od 1984 Komisji Prawnej) KEP, a w 1987 został sekretarzem II Ogólnopolskiego Synodu Plenarnego w Polsce. Był też członkiem Papieskiej Rady ds. Interpretacji Tekstów Ustawodawczych (od 1999 Papieskiej Rady ds. Tekstów Prawnych).
Był wykładowcą prawa kanonicznego i prefektem w Metropolitalnym Wyższym Seminarium Duchownym w Krakowie, a następnie na Papieskim Wydziale Teologicznym w Krakowie (od 1981 Papieskiej Akademii Teologicznej). W latach 1998-2004 był rektorem Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie.
Od 1965 roku należał do Polskiego Towarzystwa Teologicznego, w którym w latach 1966-1968 pełnił funkcję sekretarza generalnego. W 1990 został członkiem-założycielem Stowarzyszenia Kanonistów Polskich oraz członkiem Consiglio Direttivo Międzynarodowego Stowarzyszenia dla Rozwoju Prawa Kanonicznego. Wszedł w skład Polskiej Akademii Nauk i Polskiej Akademii Umiejętności.
25 marca 1992 został mianowany przez Ojca Świętego Jana Pawła II biskupem pomocniczym nowo utworzonej diecezji sosnowieckiej; święcenia biskupie otrzymał 26 kwietnia 1992 w Bazylice św. Piotra w Rzymie. Udzielił mu ich Jan Paweł II, a jego współkonsekratorami byli: kardynał Angelo Sodano, Sekretarz Stanu Stolicy Apostolskiej, i kardynał Franciszek Macharski, arcybiskup metropolita krakowski. Jako dewizę biskupią przyjął słowa In veritate ("W prawdzie").
W ramach prac Konferencji Episkopatu Polski był w latach 1992-1993 zastępcą sekretarza generalnego, a w latach 1993-1998 sekretarzem generalnym Konferencji; był członkiem Rady Głównej KEP (od 1996 Rady Stałej), a w latach 1998-2010 pełnił funkcję przewodniczącego Kościelnej Komisji Konkordatowej.
31 sierpnia 1998 Jan Paweł II przyjął jego rezygnację z obowiązków biskupa pomocniczego diecezji sosnowieckiej. Bp Pieronek został rezydentem archidiecezji krakowskiej, gdzie objął funkcję delegata Arcybiskupa Metropolity Krakowskiego do spraw nauki i kultury; w 2005 został mianowany kanonikiem Kapituły Metropolitalnej na Wawelu. Brał udział w procesie beatyfikacyjnym Jana Pawła II, przewodnicząc w latach 2005-2006 trybunałowi rogatoryjnemu w Krakowie.
Dzisiaj przyszliśmy go pożegnać. Z serca dziękuję za obecność w tej żałobnej liturgii Jego Eminencji Księdzu Kardynałowi Stanisławowi, Ich Ekscelencjom Księżom Arcybiskupom i Biskupom, szczególnie Księdzu Arcybiskupowi Grzegorzowi Rysiowi za wygłoszenie homilii, Drogim Braciom w kapłaństwie, osobom życia konsekrowanego, Wam wszystkim tu obecnym, Drodzy Bracia i Siostry. Pragnę równocześnie złożyć Szanownej Rodzinie zmarłego Księdza Biskupa Tadeusza wyrazy głębokiego współczucia.
Imię Jezus oznacza Osobę Syna Bożego, który jest naszym pojednaniem z Bogiem i wiecznym zbawieniem. Jak głosił św. Bernardyn ze Sieny, "Imię Jezus - to potężne umocnienie wiary. Dzięki niemu stajemy się dziećmi Bożymi. Wszak wiara katolicka polega na poznaniu Jezusa Chrystusa i na uczestnictwie w Jego światłości. To On jest światłem duszy. On bramą życia, fundamentem wiecznego zbawienia. (…) Przez Ciebie, [Jezu], przebaczenie grzechów, zwycięstwo nad przeciwnikami zbawienia. (…) Dzięki Tobie cieszą się chwałą i święcą tryumfy w niebie wszyscy zbawieni. Spraw, o najsłodszy Jezu, niechaj również my tam z nimi królujemy przez najświętsze imię Twoje".
Stojąc przy trumnie śp. Księdza Biskupa Tadeusza, modlimy się zatem wezwaniem z dzisiejszej Jutrzni: "Jezu wszechmogący, cierpliwy, posłuszny, cichy i pokorny sercem, ukaż wszystkim ludziom, [a szczególnie Księdzu Biskupowi Tadeuszowi,] moc Twojej łagodności" i zechciej przyjąć go do swego Królestwa.
Aby ta nasza modlitwa była jak najbardziej owocna, przeprośmy, Drodzy Bracia i Siostry, Pana Boga za wszystkie nasze grzechy i zaniedbania…
Spowiadam się...
Skomentuj artykuł