Nowy kanclerz Kurii Warszawsko-Praskiej

Również w telewizyjnym wywiadzie abp Hoser podkreślał bowiem, że „dopóki sprawa nie była nagłośniona przez media, nie była źródłem zgorszenia”. - pisze Z. Nosowski. Być może już powoli kończy się taktyka "zamiatania pod dywan".

Jestem człowiekiem Kościoła, i nim będę, choćby się działo jeszcze gorzej.Ale nie mogę zrozumieć kapłanów, którzy robią tyle krzywdy nam, i Kościołowi. Każdy taki przypadek, to zmniejszenie się liczby osób praktykujących w Polsce o ok. 1%. Zostanie nam  "żelazny elektorat", ale czy o to nam chodzi? Czy Biskupi powinni być tylko "administratorami" diecezji? Jeśli jakiś kapłan nie czuje się kapłanem, to nie "trzymajmy go na siłę", niech zostanie kim chce. My ludzie wierzący wolimy mieć trzech wierzących kapłanów w dekanacie, niż siedmiu "rozrywkowych" w parafii. Wiem, że sprawy zaszły za daleko, i ciężko odbudować sobie "autorytet pasterza", no ale... nie ma przymusu aby być biskupem. Jeżeli ktoś nie czuje się na siłach, niech nie przyjmuje tego obowiązku, tej posługi. Już wkrótce, niektórzy nasi kapłani będą mogli napisać poradnik " Jak zajeździć Kościół Katolicki w trzy lata". To przykre. Przecież większość z Was kapłanów wie, że bierzmowanie, to "oficjalne pożegnanie się z Kościołem", itd.... Co robicie, aby to zmienić? Remont kościoła, pomnik bł. Jana Pawła II nie zmieni nic w życiu duchowym parafii, jeśli Wy się nie zmienicie...

Były ks. kanclerz reprezentował abp.Hosera i był mu posłuszny. Terapeuta prowadzący terapię pokrzywdzonych,  zgłosił problem do kanclerza kurii warszawsko-praskiej i wspominał ,że ks. Lipko zachował się podczas pierwszego spotkania z nim w sposób zaangażowany i obiecał jak najszybsze przekazanie problemu ks.arcybiskupowi. Po upływie pewnego czasu terapeuta zadzwonił do kurii , rozmawiał z ks. kanclerzem ale atmosfera drugiej rozmowy była już zupełnie inna, ks. kanclerz był zdenerwowany i nie chciał w tej sprawie rozmawiać.