Ostatnia prośba kardynała Meisnera

"Zawsze trzymaj się papieża, a nie utracisz Chrystusa!" - w 2011 roku Kardynał Joachim Meisner napisał swój duchowny testament. Kardynał Woelki odczytał go na podczas nieszporów w środę wieczorem.

Publikujemy pełny tekst testamentu zmarłego hierarchy:

Drodzy bracia w służbie duchowej
Drodzy współpracownicy w pastorskiej opiece i dobroczynności
Drodzy bracia i siostry archidiecezji Kolonii
Drodzy przyjaciele i rodzino!

Tak jak wszyscy i ja nie znam ani dnia, ani godziny, ani przyczyny i miejsca swojej śmierci. Dlatego pragnę przekazać wam swoje ostatnie słowa. Zostaną one potem odczytane we właściwym czasie. Powinno to być ostatnie słowo do was w tym świecie przed przyjściem Jezusa Chrystusa.

Drogi Jezusie Chrystusie,

Jesteś słowem które ożywia wszystko, przez co przechodzi. Dziękuję Ci za to, że zapragnąłeś mnie i przez to potwierdziłeś moją egzystencję.

Twoje słowo towarzyszyło mi w życiu, prowadząc mnie do Twej opieki nad ludźmi i światem. To dlatego zostałem księdzem i biskupem, wyznaczonym i konsekrowanym przez Twe rany. Jest to jedna ze zdumiewających rzeczy w moim życiu: to że użyłeś mnie w swym Krzyżu i zaszczyciłeś mnie w swej Męce.

To przez Twą miłość do świata zostały przebite Twoje serce, dłonie i stopy. Dotknąłeś mnie Swym krzyżem z miłości do ludzi. Pozwoliłeś mi być Twym księdzem i biskupem.

Dlatego szczególnie w umieraniu pragnę chwalić krzyż naszego Pana Jezusa Chrystusa, przez którego radość przychodzi do tego świata.

W Liturgii Godzin wyrażam świadectwo i wyznaję wraz z naszymi księżmi:
"Chrystus, Boski Pan
kocha tego, który ma siłę tylko, by kochać:
nie wie nic ten, który Cię nie zna;
ciągle pragnie ten, kto Cię poznał.

Chryste, ty mą nadzieją
mym pokojem, mym szczęściem, całym mym życiem
Chryste, mój duch Cię poszukuje
Chryste, podziwiam Cię.

Chryste, trwam przy Tobie
z całą moją mocą duszy;
Ciebie, Panie, jedynie kocham,
Poszukuje Cię i podążam za Tobą.
Amen."

W tej radości pragnę służyć Tobie w Archidiecezji Kolonii. Nasze biskupie miasto posiada honorowy tytuł “Sancta Colonia Dei Gratia Romanae Ecclesiae Fidelis Filia" (łac. Święta Kolonia, przez łaskę Boga wierna córka Kościoła Rzymskiego).

W mojej kościelnej służbie próbowałem podkreślać ten tytuł. Chrystus ustanowił posługę Piotrową w Kościele, aby dać wskazówki i wsparcie dla wielu ludzi w ich czasach. To jest moja ostatnia prośba do was wszystkich, dla dobra waszego zbawienia: trwajcie przy Ojcu świętym. Jest on dzisiejszym Piotrem. Podążajcie za jego wskazówkami. Słuchajcie jego słów. Piotr nie chce niczego dla siebie, ale wszystko dla Pana i dla jego braci i sióstr.

Wszyscy wiecie, że moje życie obejmowało trzy ustroje: dwanaście lat hitlerowskiej Rzeszy Niemieckiej, czterdziestu czterech lat rządów komunistycznych, a teraz więcej niż dwadzieścia lat wolnej demokracji. We wszystkich trzech okresach mojego życia, służba papieża zawsze dawała mi wskazówki, pocieszenie i wsparcie. Zawsze trzymaj się papieża, a nie utracisz Chrystusa!

Nie pragnę udzielenia łaski, której udzieliłeś apostołowi Janowi, ani przebaczenia, które dajesz Piotrowi, ale błagam jedynie o słowa, które przekazałeś na krzyżu łotrowi: "dziś ze Mną będziesz w raju" (Łk 23:43).