Po długiej i ciężkiej chorobie zmarł bp Stanisław Kędziora

- Odszedł człowiek wielkiej wiary, który z serdecznością i delikatnością umiał przyjąć drugiego - tak wspomina śp. bp seniora Stanisława Kędziorę bp Marek Solarczyk.

Były bp pomocniczy diecezji warszawsko-praskiej odszedł dziś do Pana o godz. 17.00 po długiej i ciężkiej chorobie nowotworowej. Przez pięć lat był biskup pomocniczym archidiecezji warszawskiej a po podziale administracyjnym Kościoła w Polsce w 1992 roku przez kolejne dziewiętnaście bp pomocniczym diecezji warszawsko-praskiej.

Nie da się zapomnieć jego uśmiechu i uścisku dłoni

Dla wielu z nas przykład jego życia i duszpasterskiej posługi był cenną lekcją na drodze kapłańskiego powołania. Nie da się zapomnieć jego ciepłego uśmiechu i uścisku dłoni która zawsze dodawał otuchy - powiedział bp Solarczyk.- Testamentem który pozostawił mi pod koniec swojego życia są słowa wypowiedziane już w hospicjum gdzie przebywał ostatnie miesiące: "Dbaj o młodzież i dzieci".

- Dla mnie będzie to kontynuacja dziedzictwa, które on niósł z wielkim oddaniem przez całe swoje życia - powiedział.- Poznałem go jako kleryk pierwszego roku Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Warszawskiej, kiedy jako profesor prowadził zajęcia z przedmiotu Wprowadzenie w Teologię.

Niezwykle poruszyła nas wówczas jego cichość i pokorna z jaką przyjął decyzję Ojca Świętego o mianowaniu go biskupem. Wydawało się, że ta nominacja był dla niego ogromnym zaskoczeniem, wprawiając go wręcz w swego rodzaju zakłopotanie - wspomina bp Solarczyk.

Podkreślił, że tym co wyróżniało bp Kędziorę na tle ówczesnych mu duchownych to niezwykła delikatność, serdeczność, oraz bliskość i szacunek z jakim podchodził do każdego. - Do niego zawsze można było przyjść i porozmawiać. Nigdy bowiem nie stwarzał żadnej bariery czy dystansu przez co nigdy nikt się go nie bał. Ponadto był również człowiekiem który umiał słuchać. - Przyjmował drugiego takim jaki on był, wsłuchując się w to co przeżywa, co niesie w swoim życiu.

Naprawdę kochał młodych ludzi

Mówiąc o jego duszpasterski posługiwaniu Bp Solarczyk powiedział śp. bp Stanisław naprawdę kochał młodych. - On rozumiał ich bolączki i potrzeby. Wiedział jak ważne jest samo bycie z młodzieżą, dlatego wspierał działanie ruchów i stowarzyszeń. Wielu oazowiczów, dziś już dojrzałych ludzi doskonale pamięta kiedy w czasie swoich urlopów w Tatrach bp Stanisław odwiedzał ich uczestniczących w wakacyjnych rekolekcjach.

Znana jest również jego odpowiedź na pytanie o niski wzrost: "Nie ma się co dziwić. W końcu jestem od dzieci i młodzieży" - co tylko pokazuje jak wielki dystans miał on do samego siebie - zwrócił uwagę bp Solarczyk. Wierzę, że promień tej serdeczności do dziś w wielu sercach żyje przynosząc obfite owoce - dodał.Bp pomocniczy diecezji warszawsko-praskiej przyznał, że niezwykle budujące była postawa śp. bp Stanisława w czasie jego wieloletniej choroby, która przysparzała mu sporo cierpienia.

- Nigdy nie widziałem żeby się skarżył. Nie manifestował też tego wszystkiego co przeżywał, choć doświadczał ogromnie dużo bólu. Wielokrotnie natomiast dziękował Boga za to co z Jego ręki otrzymywał.

- Jestem wdzięczny, że Pan postawił na mojej drodze takiego człowieka, takiego kapłana który był dla mnie ważnym świadkiem wiary i pasterskiego posługiwania. - podsumował bp Solarczyk.

Cenna pamiątka

- Niezwykle cenną pamiątką po osobie bp Stanisław będzie dla mnie krzyż, który ofiarował mi zaraz po mojej nominacji na biskupa i który miałem na sobie w czasie święceń.

- Otrzymał go w czasie ostatniej wizyty ad limna apostolorum od papieża Benedykta XVI. Śp. bp Stanisław Kędziora zmarł grudnia 2017 roku w wieku 83 lat. Urodzony 6 grudnia 1934 w Seligowie. Święcenia kapłańskie przyjął 3 sierpnia 1958 z rąk kard. Stefana Wyszyńskiego.

Był wykładowca a później prefektem Wyższego Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Warszawie.Na biskupa został wyświęcony 25 marca 1987 roku w kolegiacie w Łowiczu stając się Biskupem pomocniczym Archidiecezji Warszawskiej i Wikariuszem Generalnym.

Po podziale administracyjnym Kościoła w Polsce w roku 1992 przez kolejne dziewiętnaście lat był bp pomocniczym diecezji warszawsko-praskiej. Za biskupie zawołanie wybrał sobie słowa Secundum Verbum Tuum - "Według słowa Twego"

Publikujemy życiorys biskupa:

Bp Kędziora urodził się 6 grudnia 1934 w Seligowie (Parafia Pszczonów, Diecezja Łowicka), Jego rodzicami byli Antoni i Tekla (z domu Błędowska). Święcenia kapłańskie otrzymał 3 sierpnia 1958 z rąk Kardynała Stefana Wyszyńskiego.

Pierwszą parafią, na której pracował jako wikariusz i katecheta była Parafia św. Floriana w Brwinowie. Studiował na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie w 1971 roku uzyskał doktorat z teologii na podstawie dysertacji "Nauka św. Bernarda z Clairvaux o mistycznym poznaniu Boga". Od 1965 roku wykładał teologię dogmatyczną w Wyższym Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Warszawie, gdzie jednocześnie w latach 1965-1971 pełnił funkcję prefekta, a od 1971 do 1982 roku - wicerektora.

W 1976 roku został odznaczony przywilejem rokiety i mantoletu. Od 1982 do 1986 roku był proboszczem parafii Wszystkich Świętych w Warszawie przy Placu Grzybowskim a od 1986 jednocześnie dziekanem Dekanatu Warszawa-Śródmieście. W 1985 roku został członkiem Rady Kapłańskiej i Kolegium Konsultorów Archidiecezji Warszawskiej.12 marca 1987 roku został ogłoszony biskupem pomocniczym warszawskim (biskup tytularny Tucci), konsekrowany 25 marca 1987 w kolegiacie łowickiej (dziś bazylika katedralna Wniebowzięcia NMP i św. Mikołaja) przez Kardynała Józefa Glempa, Biskupa Władysława Miziołka i Biskupa Kazimierza Romaniuka. Jako dewizę biskupią przyjął słowa "Secundum Verbum Tuum" (Według Słowa Twego).

Jako biskup pomocniczy Archidiecezji Warszawskiej i wikariusz generalny był przewodniczącym Wydziału Nauki Katolickiej Kurii Metropolitalnej Warszawskiej, członkiem Rady Kapłańskiej i Kolegium Konsultorów oraz Rady d/s Ekonomicznych.W Konferencji Episkopatu Polski był członkiem Rady d/s Wychowania Katolickiego, Komisji d/s Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego, Komisji d/s Duchowieństwa i Komisji d/s Duszpasterstwa Akademickiego.Od 25 marca 1992 roku był biskupem pomocniczym Diecezji Warszawsko-Praskiej, wikariuszem generalnym, prałatem Kapituły Katedralnej, zastępcą przewodniczącego Rady Kapłańskiej, członkiem Kolegium Konsultorów, przewodniczącym Wydziałów: Administracji Ogólnej i Nauki Katolickiej Kurii Biskupiej Warszawsko-Praskiej.

Po objęciu przez Arcybiskupa Sławoja Leszka Głódzia Archidiecezji Gdańskiej, 28 kwietnia 2008 roku Kolegium Konsultatorów wybrało Księdza Biskupa Stanisława Kędziorę na urząd administratora apostolskiego. Funkcję tę sprawował do 28 czerwca 2008 roku.Postanowieniem prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego z 17 lipca 2008 został odznaczony, w uznaniu wybitnych zasług dla Kościoła w Polsce i pracę duszpasterską, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.Papież Benedykt XVI 5 stycznia 2011 przyjął rezygnację Biskupa Stanisława z posługi biskupa pomocniczego Diecezji Warszawsko-Praskiej.Biskup Stanisław zmarł 25 grudnia 2017 roku po wieloletniej ciężkiej chorobie, w 60. roku kapłaństwa, 31. roku posługi biskupiej. Miał ukończone 83 lata.