Podskakująca procesja w Luksemburgu

Trzy podskoki do przodu i dwa wstecz – w takim rytmie przebiega „skacząca procesja” w księstwie Lichtenstein ku czci średniowiecznego świętego Wilibrorda, biskupa i misjonarza. Odbywa się ona co roku we wtorek po uroczystości Zesłania Ducha Świętego (w tym roku 14 czerwca). Z tej okazji niewielkie miasteczko Echternach spodziewa się dziesięciu tysięcy gości, głównie z krajów Beneluksu, Francji oraz Niemiec.

Jak poinformowała archidiecezja Luksemburg, uroczystościom będzie przewodniczył tamtejszy arcybiskup Fernand Frank, a podczas otwierającego uroczystości wieczornego nabożeństwa w najbliższy poniedziałek kazanie wygłosi biskup Limburga, Franz-Peter Tebartz-van Elst.

Jest to pierwsza procesja wpisana w listopadzie ub. roku na listę światowego niematerialnego dziedzictwa kulturowego UNESCO. Tradycja z Echternach została więc podniesiona do takiej rangi, jak np. kaligrafa chińska, czy sztuka tkania dywanów w centralnej Azji. Na liście UNESCO znajduje się też podobna procesja w Chorwacji.

Liczące 4 tys. mieszkańców Echternach jest jednym z ciekawszych miast Lichtensteinu i głównym miejscem pielgrzymkowym tego księstwa. Miasto wyrosło wokół opactwa założonego w VIII w. przez św. Wilibrorda (658-739), który wsławił się zdolnością uzdrawiania chorych na epilepsję. Pamiątką działalności świętego są procesje wokół jego grobu.

Historyczne korzenie „skaczącej” procesji nie zostały do końca zbadane. Tradycja mówi, że pierwsze pielgrzymki przybywały do grobu św. Wilibrorda już w XV w., kiedy w okolicy wybuchła epidemia pląsawicy. Dla innych ta „tańcząca” procesja jest wyrazem radości afirmującej życie. Współczesne interpretacje określają ten trudny sposób poruszania się jako „modlitwę nogami”. Procesja w Echternach jest także przeżyciem wspólnotowym, bowiem jej uczestnicy są powiązani ze sobą chustami.