"Rynek nie reguluje się sam, ale wymaga etyki"

Konieczność uwzględniania etyki w życiu gospodarczym przypomniał Benedykt XVI, spotykając się z uczestnikami obrad Papieskiej Akademii Nauk Społecznych. Jej sesję plenarną, trwającą od 30 kwietnia do 4 maja w Watykanie, poświęcono analizie globalnego kryzysu ekonomicznego w świetle zasad etycznych nauki społecznej Kościoła.

„Światowy krach finansowy dowiódł, jak wiemy, kruchości obecnego systemu gospodarczego i związanych z nim instytucji. Ponadto ukazał, że zakładano błędnie, iż rynek sam potrafi się regulować, bez interwencji publicznej i wsparcia przyswajanych sobie standardów moralnych – mówił Ojciec Święty. – To założenie opiera się na zubożonym pojęciu życia gospodarczego jako swego rodzaju samoregulującego się mechanizmu, napędzanego interesownością i dążeniem do zysku. Pomija ono istotną naturę etyczną gospodarki jako działalności podejmowanej przez ludzi i dla ludzi. Raczej niż jako spiralę produkcji i konsumpcji w perspektywie wąsko określonych potrzeb ludzkich, życie gospodarcze należałoby widzieć jako podejmowanie ludzkiej odpowiedzialności. Ze swej natury winno być ono skierowane na promocję godności osoby, dążenie do dobra wspólnego oraz integralnego rozwoju politycznego, kulturalnego i duchowego jednostek, rodzin i społeczeństw”.

Tytuł obecnej sesji plenarnej Papieskiej Akademii Nauk Społecznych brzmi: „Kryzys gospodarki globalnej. Przemyśleć na nowo naszą drogę”. Nawiązuje on do słów encykliki Caritas in veritate: „Kryzys zmusza nas do przemyślenia na nowo naszej drogi, do przyjęcia nowych reguł i znalezienia nowych form zaangażowania”. Przytaczając je, Papież wskazał, że oznacza to odwołanie się do obiektywnych kryteriów oceny struktur, instytucji i konkretnych decyzji w życiu gospodarczym. Należy je czerpać z naturalnego prawa moralnego, wpisanego w samo stworzenie. Mówiąc o potrzebie promowania wspólnego dobra, Ojciec Święty zwrócił uwagę, że obejmuje też ono odpowiedzialność za przyszłe pokolenia: „solidarność między pokoleniami uznać trzeba za podstawowe etyczne kryterium oceny każdego systemu społecznego”.