Apostolstwo wiernych świeckich

Rozważanie przed modlitwą "Anioł Pański"

Dziś rano w Bazylice św. Piotra zostali ogłoszeni błogosławionymi słudzy Boży Karol de Foucauld — kapłan, Maria Pia Mastena — założycielka Instytutu Sióstr Świętego Oblicza, i Maria od Ukrzyżowania Curcio — założycielka Zgromadzenia Sióstr Karmelitanek Misjonarek św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Dołączają oni do wielkiej rzeszy błogosławionych, którzy za pontyfikatu Jana Pawła II zostali uznani za godnych odbierania czci we wspólnotach kościelnych, w których żyli, ze świadomością tego, co wyraźnie podkreślił powszechny Sobór Watykański II, a mianowicie, że wszyscy ochrzczeni są wezwani, by dążyć do doskonałości życia chrześcijańskiego: kapłani, osoby zakonne i świeckie, każdy zgodnie ze swym charyzmatem i sobie właściwym powołaniem.

W istocie, Sobór przywiązywał do roli wiernych świeckich dużą wagę — im poświęcił cały IV rozdział Konstytucji o Kościele Lumen gentium, który określa, czym są ich powołanie i misja, zakorzenione w chrzcie i bierzmowaniu, a ukierunkowane na «szukanie Królestwa Bożego przez zajmowanie się sprawami świeckimi i kierowanie nimi po myśli Bożej» (n. 31). 18 listopada 1965 r. Ojcowie zatwierdzili specjalny Dekret o apostolstwie świeckich Apostolicam actuositatem. Podkreśla on przede wszystkim, że «owocność apostolstwa świeckich zależy od ich żywotnego zjednoczenia z Chrystusem» (n. 4), a zatem od ugruntowanej duchowości, umacnianej przez aktywny udział w Liturgii, a wyrażanej w życiu w duchu ewangelicznych Błogosławieństw. Dla wiernych świeckich ponadto wielkie znaczenie mają kwalifikacje zawodowe, zmysł rodzinny, postawa obywatelska i cnoty społeczne. Choć prawdą jest, że każdy z nich ma dawać osobiste świadectwo, szczególnie cenne tam, gdzie wolność Kościoła napotyka przeszkody, Sobór jednakże uwydatnia znaczenie apostolatu zorganizowanego, niezbędnego, aby oddziaływać na mentalność ogółu, na warunki społeczne i na instytucje (por. tamże, n. 18). W związku z tym Ojcowie zachęcali do umacniania licznych stowarzyszeń świeckich, kładąc nacisk również na ich formację do apostolatu. Zagadnieniu powołania i misji świeckich umiłowany Papież Jan Paweł II poświęcił zgromadzenie Synodu w 1987 r., po którym została opublikowana Adhortacja apostolska Christifideles laici.

Kończąc, chciałbym przypomnieć, że w ubiegłą niedzielę w katedrze w Vicenzy odbyła się beatyfikacja Eurozji Fabris, matki rodziny, nazywanej Mamma Rosa (Mama Róża), która była wzorem życia chrześcijańskiego w stanie świeckim. Wszystkim, którzy już przebywają w ojczyźnie niebieskiej, wszystkim naszym świętym, a szczególnie Najświętszej Maryi i Jej Oblubieńcowi Józefowi zawierzajmy cały Lud Boży, aby w każdym ochrzczonym wzrastała świadomość, że jest powołany, by z zaangażowaniem i owocnie pracować w winnicy Pańskiej.

Benedykt XVI