Chrześcijańskie świadectwo miłości i pokoju

Drodzy bracia i siostry!

Przed chwilą przewodniczyłem Mszy św. w Bazylice św. Piotra na rozpoczęcie Specjalnego Zgromadzenia Synodu Biskupów poświęconego Bliskiemu Wschodowi. Na tym nadzwyczajnym Synodzie w Watykanie, który potrwa dwa tygodnie, zgromadzili się pasterze Kościoła ze zróżnicowanego regionu bliskowschodniego; na tych ziemiach bowiem jedyny Kościół Chrystusowy ukazuje ogromne bogactwo swych prastarych tradycji. Temat, który będzie podstawą do naszych rozważań, jest następujący: «Kościół katolicki na Bliskim Wschodzie: wspólnota i świadectwo». W tych krajach, naznaczonych niestety głębokimi podziałami i rozdartych przez wieloletnie konflikty, Kościół ma być znakiem i narzędziem jedności i pojednania, na wzór pierwszej wspólnoty jerozolimskiej, w której «jeden duch i jedno serce ożywiały wszystkich, którzy uwierzyli», jak pisze św. Łukasz (Dz 4, 32). To zadanie jest trudne, tym bardziej że chrześcijanie Bliskiego Wschodu często znajdują się w ciężkich warunkach, tak w życiu indywidualnym, jak rodzinnym i społecznym. Taka sytuacja nie powinna jednak zniechęcać: właśnie w takich okolicznościach jeszcze bardziej wybrzmiewa jako konieczne i pilne odwieczne orędzie Chrystusa: «Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!» (Mk 1, 15). Podczas mojej niedawnej wizyty na Cyprze przekazałem dokument roboczy — Instrumentum laboris — tego zgromadzenia synodalnego. Teraz, kiedy się ono zaczęło, zachęcam wszystkich do proszenia Boga o obfite zesłanie darów Ducha Świętego.

Październik jest nazywany miesiącem różańcowym. Jest to — by tak powiedzieć — «duchowe zestrojenie», zważywszy że 7 października obchodzone jest liturgiczne wspomnienie Najświętszej Maryi Panny Różańcowej. Pozwólmy, aby Maryja prowadziła nas w tej tradycyjnej i zawsze nowej modlitwie, tak dla Niej drogiej, gdyż wiedzie nas bezpośrednio do Jezusa, kontemplowanego w Jego tajemnicach zbawienia: radosnych, światła, bolesnych i chwalebnych. Za sługą Bożym Janem Pawłem II (por. list apostolski Rosarium Virginis Mariae) chciałbym przypomnieć, że różaniec jest modlitwą biblijną, całą osnutą na Piśmie Świętym. Jest to modlitwa serca, podczas której powtarzanie słów «Zdrowaś Maryjo» kieruje myśl i uczucie ku Chrystusowi, by następnie zwrócić się z pełnym ufności błaganiem do Jego i naszej Matki. Jest to modlitwa, która pomaga rozważać Słowo Boże i przyjmować komunię eucharystyczną na wzór Maryi, która zachowywała w swoim sercu wszystko to, co Jezus czynił i mówił, a także Jego samego.

Drodzy przyjaciele, wiemy, jak bardzo Dziewica Maryja jest kochana i czczona przez naszych braci i siostry na Bliskim Wschodzie. Wszyscy uciekają się do Niej jak do troskliwej Matki, bliskiej w każdym cierpieniu, i jako Gwiazdy nadziei. Jej wstawiennictwu powierzmy zgromadzenie synodalne, które dziś się rozpoczyna, aby chrześcijanie tego regionu umocnili się w jedności i dawali wszystkim świadectwo Ewangelii miłości i pokoju.

Po polsku:

Serdeczne pozdrowienie kieruję do Polaków. Dziś w Polsce po raz dziesiąty jest obchodzony Dzień Papieski. W tym roku jego mottem jest «Odwaga świętości». Modlę się, aby wszyscy wierzący, w mocy Ducha Świętego, mężnie kroczyli ewangeliczną drogą prawdy i miłości, którą wskazywał Jan Paweł II. Jestem wdzięczny za modlitwy w mojej intencji. Dziękuję też za duchowe i materialne wsparcie edukacji młodzieży w ramach Dzieła Nowego Tysiąclecia. Niech Bóg wam błogosławi!

Benedykt XVI